Tu, gdzie dziś przy ul. 1 Maja mieści się drogeria Rossman, bank i ciuchland jeszcze przed wojną powstało kino Wenus. W latach 50. Wenus stał się Robotnikiem, a na początku lat 90 ponownie kinem Wenus. To były czasy
Niemal naprzeciwko Robotnika w biurowcu Lubelskich Fabryk Maszyn Rolniczych działało kolejne kino o nazwie LFMR. - Funkcjonowało na drugim piętrze budynku do początku lat 70. Kusiło konkurencyjnymi cenami biletów za złotówkę - prezycuje pan Wiesław.
O zapomnianym kinie, które działało przy ul. M. Buczka (dziś Zamojska) w siedzibie Ruchu przypomniał nam pan Wiiesław. - I tak samo się też nazywało. Do obejrzenia filmów zachęcały fotosy umieszczone przed wejściem na podwórze. Kino Ruch zlikwidowano w latach 70 - pamięta nasz czytelnik, pan Wiesław.
Na stadionie Motoru przy al. Zygmuntowskich chyba od zawsze ścigali się żużlowcy, a swoje mecze grali piłkarze. Ale nie tylko, w latach 60 mieściło się tam kino letnie (pod chmurką). - Filmy oglądało się z nieistniejącej już drewnianej, zadaszonej trybuny (vis a vis rzeki) - pamięta pan Krzysztof, który wraz z dziewczyną oglądał tam "Paryżankę". Cóż to były za czasy....
Swoje kino miała też Cukrownia Lublin. Pan Wiesław pamięta, że nazywało się Kryształ i działało w przy ul. Krochmalnej. Sprawdziliśmy. Dziś jest tam sala gimnastyczna
Dzielnica dworcowa miała w sumie cztery kina. Oprócz Kryształu, Robotnika i LFMR także Oazę. Kino do początku lat 90. funkcjonowało w Domu Kultury Kolejarza przy ul. Kunickiego (róg z Nowym Światem). Dziś działa tam m.in. ciuchland
Jedynym kinem z szerokim, panoramicznym ekranem był Koziołek, który mieścił się w dzisiejszym budynku LSS Społem na rogu Lubartowskiej i al. Tysiąclecia. - To właśnie tam ściągały wycieczki z całego województwa, by w 1960 r. obejrzeć "Krzyżaków" z Mieczysławem Kalenikiem (Zbyszko z Bogdańca) i Emilem Karewiczem (król Jagiełło). Co ciekawe, w budynku kina w latach 60. grali w ekstraklasie koszykarze Startu - przypomina pan Michał.
Kino działało też w ratuszu przy pl. Łokietka. - Sala kinowa mieściła się tam, gdzie dziś raz w miesiącu obradują miejscy radni - wspomina pan Wiesław.
A teraz cofnijmy się do historii najodleglejszej. Najstarsze lubelskie kino powstało pod koniec XIX w gmachu właśnie odrestaurowanego Teatru Starego na Starym Mieście. Jego nazwa to Rialto, a potem Staromiejskie. Kino działało do lipca 1981 r., kiedy budynek strawił pożar.
- Mało kto pamięta, że w gmachu Prokuratury Okręgowej w Lublinie przy ul. Okopowej funkcjonowały dwa kina - ciągnie pan Wiesław. Pierwsze w nieistniejącej już sali konferencyjnej na tyłach budynku
A drugie letnie, na parkingu. Pan Wiesław: - Za ekran służyła tam ściana jednej z sąsiednich kamienic.
Kilkadziesiąt metrów dalej w budynku Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej działało kolejne kino - o nazwie TPPR. Gdzie? W budynku byłego Wschodniego Banku Cukrownictwa na rogu Okopowej i Narutowicza. Nasz internauta hispar precyzuje, że kino miało nazwę Masza.
Sala kinowa była też w latach 70. w budynku Centrum Kultury przy ul. Hempla. Niewielkie kino działało tam w jednym z pomieszczeń na piętrze
Pan Michał: - Kino letnie funkcjonowało w latach 60. także obok gmachu Sądu Rejonowego przy ul. Hipotecznej (obok skrzyżowania z ul. Sądową). A nazywało się Ryś
Kino musiał mieć też Dom Żołnierza przy ul. Żwirki i Wigury. Nazywało się Grunwald. Filmy wyświetlano tam do lat 80. zeszłego wieku. Sala kinowa wieczorami zamieniała się w operetkę, która potem przeprowadziła się do Domu Kultury Kolejarza przy ul. Kunickiego
Kolejne kino działało w gmachu Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przy al. Racławickich. Dziś gmach jest własnością Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Urzęduje tam m.in. rektor UM
W okresie PRL-u każdy milicyjny klub sportowy musiał nazywać się Gwardia. Nie inaczej było z kinami. W Lublinie funkcjonowało ono na tyłach budynku komendy wojewódzkiej przy ul. Narutowicza
- Swoje kino miała też dzielnica Fabryki Samochodów Ciężarowych. Nazywało się Przyjaźń i działało w budynku obok wiaduktu kolejowego przy ul. Mełgiewskiej - przypomina sobie pan Michał.. Dziś nie ma już FSC. Nie ma też kina. W budynku Przyjaźni od kilkunastu lat sprzedawane są auta marki m.in. Suzuki.
To było największe (600 miejsc) i najbardziej eleganckie kino w mieście. Uruchomiono je w 1961 r. Ostatni seans odegrano przed trzema laty. Dziś w tym miejscu znajduje się apartamentowiec, a na parterze sklep sieci Stokrotka.
Kinem numer dwa w mieście, po Kosmosie było Apollo, które po wojnie zmieniło nazwę na Wyzwolenie. Przed kilku laty budynek przy ul. Peowiaków (za czasów PRL-u Pstrowskiego) zmienił właściciela. A ten zlikwidował kino. Dziś mieści się tam m.in. salon odnowy biologicznej.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze