23 czerwca 1961 r. w lubelskiej siedemnastce właśnie trwały przygotowania do wyznaczonego na następny dzień uroczystego zakończenia roku szkolnego.
Informacja o tragedii pocztą pantoflową błyskawicznie rozeszła się po mieście. Rodzice rzucali pracę i biegli pod szkołę niepewni, czy ich dziecko żyje - poza liczbą ofiar nic nie było wiadomo. Tłum pęczniał, ludzie rwali się do wyjazdu do Kazimierza, ale samochody były wówczas rzadkością. Miejscowy proboszcz wziął kilkoro rodziców do swojego auta i popędzili do kościoła św. Anny.
Pełne korzystanie z serwisu wymaga włączonego w Twojej przeglądarce JavaScript oraz innych technologii służących do mierzenia liczby przeczytanych artykułów.
Możesz włączyć akceptację skryptów w ustawieniach Twojej przeglądarki.
Sprawdź regulamin i politykę prywatności.
Materiał promocyjny partnera
Materiał promocyjny partnera
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze