Lubelski dworzec to stacja z największą liczbą odprawianych pasażerów we wschodniej Polsce. Zabytkowy budynek dworca pod względem estetycznym przez wielu uważany za ścisłą czołówkę Polski wybudowany został w roku 1877 (wtedy podróż do Warszawy pociągiem trwała siedem godzin). Jeszcze kilka lat temu nie wyglądał tak pięknie. Przed piętnastoma laty rozpoczęto rewitalizacje budynku. Pierwsze prace objęły gruntowną modernizację wnętrza, elewacji i dachu budynku oraz wymianę instalacji. Dobudowano także wschodnie skrzydło. W 2007 roku kolej odmalowała elewację, a w kolejnych latach wymieniła drzwi w pasażu i odświeżyła schody prowadzące do budynku
W 2015 r. na dworcu w Lublinie PKP S.A. wykonała prace związane z dostosowaniem obiektu do potrzeb osób niepełnosprawnych. Inwestycja objęła: montaż mapy w języku Braile'a, montaż specjalnych odblasków na schodach dla osób niedowidzących i ułożenie płytek ze specjalnymi wypustkami. Ponadto wymieniono pochylnię prowadzącą do toalet. W 2014 roku na stacji w Lublinie do użytku oddany został nowy peron 1b. Peron utworzono na bazie nieużywanej do tamtej pory bocznicy pocztowej. Obsługuje on pociągi w kierunku Lubartowa, Parczewa oraz lotniska w Świdniku. Nowy peron zwiększył przepustowość stacji i pozwolił przygotować korzystniejszy dla pasażerów rozkład jazdy szynobusów obsługujących aglomerację. Niedawno zakończono modernizację oświetlenia. Lampy wewnątrz i przy dworcu wymieniono na ledowe. Dzięki zrealizowanym pracom podróżni mogą korzystać z jaśniejszego dworca, a PKP S.A. na oświetleniu oszczędza około 55 proc. energii elektrycznej. Zwieńczeniem rewitalizacji był remont wiaduktu nad ul. Kunickiego, przedłużenie podziemnego przejścia aż do tej ulicy i oddanie do użytku skweru 'Oaza'.
Wszystkie komentarze