Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl Lublin

    Czas intensywnych odłowów. Rybacy w akcji, chcą zdążyć przed mrozem [ZDJĘCIA]

    Wiadomości z Lublina
    md
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    1 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    2 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    3 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    4 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    5 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    6 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    7 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    8 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    9 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    10 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    11 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    12 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    13 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    14 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    15 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    16 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    17 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    18 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    19 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    20 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    21 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    22 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    23 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    24 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    25 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    26 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    27 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    28 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    JAKUB ORZECHOWSKI
    29 z 29

    Praca gospodarstwa rybackiego trwa cały rok, ale jesień to czas intensywnych odłowów, by zdążyć przed zamarznięciem wody. We wsi Siemień na Lubelszczyźnie pierwsza inwestycja, która umożliwiła hodowlę na dużą skalę, powstała jeszcze za czasów króla Władysława IV. Gospodarstwo rybackie w Siemieniu w powiecie parczewskim ma długą tradycję. Hodowlą ryb miejscowi rybacy zajmują się od kilku wieków. Jeszcze w drugiej połowie XVII stulecia, kiedy panował król Władysław IV, zatrudniono jeńców do budowy grobli, która miała spiętrzać rzekę Tyśmienicę. Groble utworzyły 500-hektarowy staw. Jego budowa zakończyła się w 1652 r. Do czasu II wojny światowej majątek należał do rodziny Zaorskich, po wojnie we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rybackie. W 2001 r. miejsce przeszło kolejną transformację - pracownicy przekształcili je w Gospodarstwo Rybackie, spółkę z o.o. dzierżawiąc stawy i grunty od Agencji Własności Rolnych Skarbu Państwa. Gospodarstwo specjalizuje się w hodowli karpia, amura, tołpygi, suma, szczupaka i karasia. Wszystko to odbywa się na powierzchni 731 ha. Ma własny staw mateczny, z którego pozyskuje się ikrę. Z ikry wykluwają się maleńkie rybki, które przenoszone są do oddzielnych stawów. Po roku dokarmiania osiągają masę 30-50 g. W następnym roku z narybku uzyskuje się kroczka karpia o średniej masie 200-300 g (tym terminem określa się rybę pomiędzy pierwszym a drugim rokiem życia). W trzecim roku hodowli karp osiąga wagę 1200-2000 g i wtedy jest już gotowy do odłowu. Praca takiego gospodarstwa rybackiego trwa cały rok. Od września do końca listopada to okres intensywnych odłowów. - Chodzi o to, by zdążyć przed zamarznięciem wody - wyjaśnia Paweł Szokalak, prezes zarządu Gospodarstwa. W ubiegłym tygodniu towarzyszyliśmy rybakom podczas odłowu karpia z 186-hektarowego stawu. Średnio wydobywa się z niego od 100 do 150 ton ryb. Potem przenoszone są do tzw. zimochowów, czyli mniejszych zbiorników, z których jest je łatwiej wyłowić nawet w przypadku mrozów. Stąd ryby przewożone są do klientów, obecnie przede wszystkim do przetwórni, gdzie robione są z nich filety, itd. Głównie w tej formie ryby z Siemienia znajdziemy w sklepach. Siemień to także miejsce ostoi ptasiej wchodzącej w skład Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Można zobaczyć tu rzadkie ptaki takie, jak bielik, rybołów czy bąk. Stawy rybne w Siemieniu stanowią ważne miejsce lęgowe oraz odpoczynku podczas wiosennych i jesiennych wędrówek dla tysięcy ptaków wodnych - kaczek, gęsi, perkozów. Ornitolodzy zaobserwowali na stawach nawet czaplę purpurową, która jest bardzo rzadko spotykana na Lubelszczyźnie. W związku z tym w Siemieniu powstała specjalna ścieżka przyrodnicza.
    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego
      Imponująca powierzchnia. Szkoda, że dostają tak niską cebe za owoce swojej ciężkiej pracy.
      już oceniałe(a)ś
      0
      0
      Zgłoś
      Odpowiedz

      Tematy ważne dla Lublina

      Tematy
      Ludzie
      Miejsca

      Warto przeczytać

      Magazyn Kuchnia
      Magazyny
      Licytacje, przetargi
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.