Co działo się w Lublinie 4 lutego 2002 r.?

Lubelszczyzna produkuje najmniej ze wszystkich województw w kraju - wynika z raportu o stanie gospodarczym województwa

Według danych statystycznych, w ciągu trzech kwartałów ubiegłego roku region lubelski odnotował największy spadek tzw. produkcji sprzedanej przemysłu. "Co uwzględniając i tak jej niską wartość w przeliczeniu na jednego mieszkańca (najniższą w kraju), nakazuje zaliczyć region do słabo rozwiniętych" - czytamy w raporcie przygotowanym dla "Gościa Niedzielnego". Olbrzymi wpływ na spadek produkcji w regionie miało zapewne bankructwo Daewoo Motor Polska (na zdjęciu hala DMP) - największego pracodawcy w regionie.

Według danych krajowych, najwyższy wzrost produkcji zanotowano w województwie podlaskim (8,6 procent) i warmińsko-mazurskim (7,3 proc.). Najniższy w lubelskim (spadek o 6 proc.) i zachodniopomorskim (spadek o 5,3 proc.).

Według raportu przeciętne wynagrodzenie w województwie kształtuje się na poziomie 83 proc. średniej krajowej. Średnio w ubiegłym roku - według Urzędu Statystycznego w Lublinie - zarabialiśmy 1823,35 zł. Zdaniem autorów opracowania na niskie wynagrodzenie może mieć wpływ struktura ludności - czyli fakt, że ponad połowa mieszkańców Lubelszczyzny żyje na wsi.

Autorzy raportu zwracają przy okazji uwagę, że ze względu na strukturę ludności w województwie "z ostrożnością należy się odnieść do notowanych znacznie korzystniejszych na tle kraju wskaźników bezrobocia". Co oznacza w praktyce, że faktyczne bezrobocie jest wyższe od notowanego. Z podanych przez Urząd Statystyczny w Lublinie informacji z urzędów pracy wynika, że na koniec roku w województwie zarejestrowanych było prawie 179 tys. bezrobotnych - o pięć procent więcej niż w końcu listopada i o 12 proc. więcej niż w grudniu 2000 roku.

Według US w Lublinie przychody ze sprzedaży i usług lubelskich firm zmalały w 2001 roku (w porównaniu z 2000 r) o pięć procent. Mniejsze przychody miało m.in. budownictwo oraz firmy handlowe - które sprzedały o sześć procent mniej niż w 2000 roku. Niższa też była wydajność pracy.

Według raportu o stanie gospodarczym regionu niska wartość produkcji sprzedanej, produktu krajowego brutto, jak również niskich dochodów ludności - przekładają się bezpośrednio na najniższe w kraju dochody i wydatki budżetów gmin.

W 2002 roku na granicy z Ukrainą i Białorusią powstaną trzy nowe strażnice. Wtedy wschodnia granica spełni surowe unijne normy

Uszczelnienie wschodniej granicy, to jeden z podstawowych warunków przyjęcia Polski do Unii Europejskiej. Wielka operacja, przy wsparciu funduszu PHARE, trwa od początku lat 90. i pochłonęła już dziesiątki milionów złotych.

Jeszcze w 1996 r. na terenie Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej w Chełmie (NOSG strzeże 460-kilometrowego odcinka granicy z Ukrainą i Białorusią) działało tylko osiem strażnic. Każda z nich odpowiadała wtedy za 70-kilometrowe odcinki granicy. Tymczasem według surowych europejskich standardów funkcjonariusze z jednej strażnicy mogą strzec co najwyżej 20-25-kilometrowego odcinka granicy.

Dziś na terenie NOSG działa już 15 strażnic. Pięć z nich otwarto po 1997 roku, z czego aż trzy: w Horodle, Kryłowie i Dołhobrodach, w roku 2001. Ale to wciąż za mało.

W 2001 r. na próbie nielegalnego przekroczenia granicy ujęto aż 296 osób, o dwie trzecie więcej niż rok wcześniej. A ilu osobom udało się pokonać zieloną granicę? Nie wiadomo. Francuska prasa podała, że Afgańczycy zatrzymani podczas ostatnich świąt w Calaise (sforsowali bramę do tunelu pod kanałem La Manche i chcieli przedostać się do Anglii) przybyli na Zachód przez Ukrainę i Polskę. Wynika z tego, że najprawdopodobniej przedostali się na Zachód przez Lubelszczyznę. Ze statystyk NOSG wynika, że po wybuchu wojny z talibami to właśnie Afgańczycy najczęściej próbują nielegalnie przekraczać naszą wschodnią granicę.

W tym roku na Lubelszczyźnie powstaną trzy kolejne strażnice. O ich budowie poinformował w ostatni piątek ppłk Marek Dominiak, komendant Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej w Chełmie. Strażnice powstaną w Woli Uhruskiej (powiat chełmski) i Chłopiatynie (tomaszowski) na granicy z Ukrainą oraz w Bohukałach (bialski) na granicy z Białorusią. Wtedy NOSG osiągnie europejskie standardy. Jedna strażnica będzie strzec 25-kilometrowego odcinka granicy.

Każda strażnica to duży kilkupiętrowy budynek z pokojami dla funkcjonariuszy. - Jeśli otrzymamy sygnał o planowanym przemycie przez zieloną granicę dużej grupy imigrantów, natychmiast ściągamy do najbliższej strażnicy grupę funkcjonariuszy, która rusza w teren - tłumaczy Andrzej Wójcik, rzecznik prasowy chełmskiego oddziału straży granicznej.

Wszystkie strażnice, których budowa ma ruszyć w tym roku, zostaną wyposażone w nowoczesny sprzęt: pojazdy terenowe, motocykle przystosowane do jazdy po śniegu, skutery i termowizory do obserwacji terenu w nocy.

Pogranicznicy będą mieli też do dyspozycji śmigłowiec i mały samolot patrolowy Wilga.

33 miliony złotych warte były przemycane towary, które wykryli w 2001 roku funkcjonariusze Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej. To jedna trzecia wartości przemytu wykrytego przez Straż Graniczną w całym kraju. Chełmscy pogranicznicy zatrzymali także 443 kradzione samochody.

Lubelskie przejścia graniczne przekroczyło w 2001 roku ponad 13 mln osób, o 13 proc. mniej niż w 2000 r.

Ponad 650-osobowa załoga zamojskiego szpitala przy ul. Peowiaków dostała za swoją styczniową pracę tylko połowę należnego wynagrodzenia

Nikt się tego nie spodziewał, to dla nas prawdziwy dramat. Normalnie zarabiam ok. 800 zł, za połowę tych pieniędzy nie zdołam nawet opłacić czynszu i rachunków - mówi jedna z pielęgniarek pracująca od kilkunastu lat w szpitalu przy ul. Peowiaków, który zamościanie nazywają "starym" dla odróżnienia od nowoczesnego szpitala im. Jana Pawła w Zamościu.

Rozczarowanie pracowników jest podwójne - kilka miesięcy temu, we wrześniu, dyrekcja z każdej pensji "pożyczyła" po 30 proc. stawki.

- Mieliśmy obiecane, że ta pożyczka zostanie zaraz zwrócona, ale do tej pory ani grosza nikt z nas nie zobaczył.

Na zebraniu z dyrekcją, które odbyło się pod koniec stycznia, pracownicy dowiedzieli się, że trudna sytuacja placówki nie pozwoli wypłacić pełnych pensji. - Usłyszeliśmy, że kasa chorych wpłaciła na konto szpitala tylko 1/24, a nie jak powinna 1/12 wartości tegorocznego kontraktu i w tej sytuacji możemy dostać tylko połowę poborów - wyjaśnia przewodnicząca działającego w szpitalu Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych Anna Kot.

Dyrektor szpitala Wojciech Wojciechowski nie kryje, że kierowana przez niego placówka ma kłopoty.

- Ubiegłoroczny kontrakt mamy sporo przekroczony, ale na zwrot środków za wykonane pod limit usługi przyjdzie nam chyba długo czekać. Dlatego też nie mogłem na bieżąco oddać ludziom tych 30 proc. W tym roku kasa, mimo że mamy już nowy kontrakt, wpłaciła nam tylko połowę comiesięcznej stawki, m.in. nie dostałem żadnych pieniędzy na usługi w poradniach specjalistycznych. Co było robić? Muszę przecież opłacić ZUS i podatek.

Dyrektor Wojciechowski zapewnia, że jak tylko przyjdą pieniądze z kasy chorych wszystkie "pożyczki z pensji" zwróci.

Rzeczniczka Lubelskiej Regionalnej Kasy Chorych Anna Józefczuk-Majewska: - Dziwi nas ta sytuacja. Przecież zgodnie z umową, jaką kasa zawarła z wszystkimi szpitalami w regionie, kasa na wniosek danej placówki zdrowia przekazuje tylko zaliczkę, która nie może przekroczyć 1/24 wartości umowy. Pełną wartość miesięcznej transzy za miniony miesiąc wypłacamy do 25 dnia następnego miesiąca. W tej sytuacji więc wypłata za styczeń nastąpi pod koniec lutego. Dyrekcja szpitala powinna sobie z tego zdawać sprawę, bo taki sposób płatności działa od dawna.

W kasie domyślają się, że szpital nie ma żadnych rezerw, które mogłyby sfinansować wypłatę wynagrodzeń.

Zapytaliśmy dyrektora Wojciechowskiego, czy kłopoty finansowe mogą doprowadzić do likwidacji szpitala, tym bardziej że w mieście działa przecież ogromny, nowoczesny szpital im. Jana Pawła II.

- Zlikwidować można wszystko, tylko co dalej? Nasz szpital ma wiele oddziałów, jakich nie ma w nowym szpitalu: tylko u nas jest oddział opiekuńczo-leczniczy, pediatria i chirurgia dziecięca, oddział leczenia gruźlicy i chorób płuc. Jesteśmy komplementarni dla Jana Pawła II i jak widać z ilości świadczonych u nas usług potrzebni - wyjaśnia dyrektor Wojciechowski.

Szukać oszczędności przez zwalnianie ludzi dyrektor już nie może, bo przekroczy granicę bezpieczeństwa. Przy 280 łóżkach pracuje absolutne minimum załogi.

Już wkrótce taksówkarze będą musieli zamontować w samochodach kasy fiskalne i starać się o nowe licencje. - To gwóźdź do naszej trumny - przepowiadają kierowcy

Najpierw w październiku, kasy zainstalują kierowcy z numerem NIP kończącym się na zero. Później posiadacze kolejnych numerów. Cała operacja zakończy się w listopadzie 2003 r.

Nakazał ją minister finansów rozporządzeniem z 20 grudnia 2001 roku. - To kolejna grupa, która musi używać kas fiskalnych, chodzi o uszczelnienie systemu i zmniejszenie szarej strefy - wyjaśnia Marek Hułas, starszy komisarz skarbowy z lubelskiej Izby Skarbowej.

Po Lublinie jeździ około 1600 taksówkarzy. Coraz częściej narzekają na zapaść na rynku i zbyt dużą ilość taksówek jeżdżących po mieście. Twierdzą, że ledwo wychodzą na swoje. Tymczasem kasy fiskalne muszą kupić z własnej kieszeni. Na razie nie wiadomo, ile to będzie kosztować. W środowisku mówi się o 1-3 tys. złotych. - Przy olbrzymich wydatkach na utrzymanie samochodów, wprowadzaniu kolejnych opłat dla taksówkarzy i coraz mniejszej ilości klientów oznacza to bezrobocie dla wielu kierowców - podkreśla Artur Dietrych, szef Radio Taxi Centrum.

Kierowcy wyliczają inne problemy. - Kasy utrudnią nam pracę: klient nie zapłaci za kurs, ucieknie z samochodu, a ja zostanę z wydrukowanym paragonem w ręku - tłumaczy kierowca z Taxi Metro. I dodaje: - Za kurs z Lublina do Świdnika nie płaciło się według licznika, tylko umawiało z klientem na ok. 30 zł, teraz koniec z tym, jedziesz i płacisz według licznika.

Czy kasy to problem tylko taksówkarzy? - Dla klienta mogą być zaletą, prawdopodobnie na paragonie znajdą się dane kierowcy, stawka za kilometr, odległość, jaką przejechaliśmy, łatwiej będzie dochodzić swoich pretensji w wypadku reklamacji - tłumaczy Marek Hułas. Kierowcy ripostują: - Z czegoś nasze koszty trzeba będzie pokryć, nie wykluczamy, że kursy zdrożeją, a wtedy już nikogo nie będzie stać na taksówkę.

Kontrowersje wzbudza również wprowadzenie licencji. Każdy z taksówkarzy musi złożyć w Miejskim Inspektoracie Komunikacji podanie o przyznanie licencji. Ma na to czas do końca 2003 r. Kierowcy o stażu poniżej pięciu lat będą musieli przejść szkolenie i egzamin, starsi tylko wykupić licencję. - Nie wiadomo, ile licencje będą kosztowały, na razie brakuje też rozporządzenia ministra transportu w sprawie szkoleń - przyznaje Tadeusz Franaszczuk z Miejskiego Inspektoratu Komunikacji w Lublinie.

- To kolejny wydatek. I skąd ten podział na lepszych i gorszych kierowców? Dla nas to nierówne traktowanie w stosunku do prawa. Te przepisy sprawią, że coraz więcej taksówkarzy będzie jeździło nielegalnie - prorokuje Artur Dietrych.

Czasy, w których jeżdżąc taksówką, zarabiało się kokosy, dawno minęły. Dzisiaj lubelski taksówkarz zarabia średnio 1200-1700 zł na miesiąc. Z jednego kursu bierze dla siebie około 50 procent.

1922. Maskarada Związku Piłki Nożnej

Nadobne maseczki w sukniach "z tyłu nic - z przodu tancerz" przytulą się do śnieżnych gorsów smokingowych i frakowych w zawrotnym wirze tańca. Cały ten kolorowo - bajeczny korowód masek i danserów porwą, oszołomią i roztańczą świetni wodzireje - sportowcy, których Związek ukończył mobilizację wszystkich sił, by Lublin tej nocy oszołomić i zachwycić.

"Głos Lubelski" 4 II 1922

1972. Będą pomarańcze

Po dłuższej przerwie w sklepach pojawiły się znowu pomarańcze. Nadeszły one z Włoch i Libanu. Przesyłka zawierała 25 t pomarańcz. Hurtownia spodziewa się dostawy jeszcze 45 t. Może będą ładniejsze niż ostatnie.

"Kurier Lubelski" 4 II 1972

1992. W obronie Bogatina

Dla tego miasta nie byłoby dobrze, gdyby Bogatin je opuścił. A za to legitymowanie Bogatina, za chamstwo i tupet, uważam Was za plugawą zgraję pismaków o bolszewickiej mentalności. I jeszcze jedno: Waszej gazety nigdy już nie kupię. Gdyby któryś z Was chciał oberwać po mordzie, podaję adres.

"Gazeta w Lublinie" 3 II 1992