Autorem koncepcji wykorzystanie do potrzeb Centrum Nauki opuszczonego dworca Północnego jest Jacek Warda ze Stowarzyszenia KLANZA.
Jacek Warda zajmuje się centrami nauki od 2002 roku, gdy został zaproszony do współpracy w zespole powstającego wówczas centrum Nauki Hewelianum w Gdańsku. W okresie 2006-2008 współpracował z prof. Dobrosławem Bagińskim przy projekcie tzw. Exploratorium (centrum nauki w parku ludowym w Lublinie).
Jemu także zawdzięczamy nazwę Poznawalnia, która już przyjęła się w Lublinie. - Nazwa kojarzyła mi się z dworcem. Jest poczekalnia, w której nudzą się podróżni, czekający na pociąg. A obok jest bardzo interesująca Poznawalnia - wyjaśnia Jacek Warda.
Autorką projektu Poznawalni jest Marta Więckowska, absolwentka Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej.
Budynek dworca, wybudowany w połowie lat 70., to ok. 1550 m kw. powierzchni. Jak z niego zrobić centrum nauki?
Na parterze projekt zakłada wydzielenie części kolejowej - poczekalni - murem z szybami. Kolorowym murem, dodajmy, bo za szybami znalazłby się ciąg akwariów i terrariów.
Reszta pomieszczeń parteru zostanie przeznaczona na potrzeby organizacji partnerskiej dla CN - Stowarzyszenia KLANZA (pomieszczenia socjalne dla animatorów, magazyny itp.).
Na parterze znajdzie się także obszerny hol - poczekalnia dla zwiedzających. Tu grupy szkolne będą mogły poczekać na swoje zajęcia. Centrum będzie przystosowane do przyjmowania jednocześnie 4 grup szkolnych po 50 osób.
Na parterze znajdzie się też kasa, sklepik, winda oraz wystawa czasowa. Nie będzie ona oddzielnie biletowana.
Projekt powyższy został już nieco zmodernizowany - m.in. PKP stwierdziło, że niepotrzebne będą kasy - w tym miejscu powstaną zatem magazyny.
Projekt zakłada połączenie balkonów w jedną wspólną, otwartą przestrzeń. Będzie to główna część wystawowa obiektu. Na tym poziomie znajdzie się też sala pokazów fizycznych i chemicznych na ok. 50 miejsc z własnym zapleczem. Będą tam też pokazywane filmy edukacyjne.
Z tyłu za salą znajdować się będzie kawiarnia. Tuż obok - część przeznaczona dla dzieci. Klatka schodowa połączy wszystkie trzy poziomy wystawowe. W części biurowej znajdą się 2 pomieszczenia na zajęcia warsztatowe dla dzieci i młodzieży. W środku jest otwarta przestrzeń. Czerwona kula w sali wystawy głównej to zaznaczona na podłodze średnica Słońca w skali 1: 100 mln.
Schody docelowo będą prowadzić na dach. Na nim ma powstać ogród letni z dodatkową ekspozycja edukacyjną.
Otoczenie dworca terenami należącymi do miasta daje możliwość przyszłej rozbudowy kompleksu. Docelowo powstałoby tu centrum edukacyjne, w sposób kompleksowy obsługujące grupy szkolne z obszaru całego województwa lubelskiego.
Konieczne jest wybudowanie w mieście nowego schroniska młodzieżowego, żeby grupy przyjeżdżające z regionu stać było na nocleg w Lublinie. Schronisko miałoby standard nowoczesnego hostelu, mogącego obsłużyć jednocześnie co najmniej 2 autokary młodzieży (100 miejsc) oraz kilkadziesiąt osób przyjeżdżających indywidualnie (dodatkowe 50 miejsc). Jedną z możliwych lokalizacji jest okolica Poznawalni.
- W restauracji, pod sufitem, wisiałby model samolotu Lublin. W rogu mógłby stać model żuka. Plac przed centrum łączyłby wszystkie budynki. W hotelu mogliby zatrzymywać się także zagraniczni goście - szynobus z lotniska ich dowiezie - planuje Jacek Warda.
Oddziałem terenowym Poznawalni mógłby być Ogród Podróży, wzorowany na krakowskim Ogrodzie Doświadczeń oraz Wyspie Kultury, stworzonej na granicy polsko-niemieckiej.
Na niewielkim obszarze ok. 2 ha można w Głusku stworzyć szereg instalacji, zaczynając od "zielonego labiryntu", a na instalacjach edukacyjnych i wiszących domkach noclegowych kończąc. Podróże, do których odwołuje się proponowana nazwa, pozwolą wyjść z zajęciami edukacyjnymi poza bardzo ograniczoną przestrzeń centrum nauki.
Pierwsza propozycja - "Podróż po Układzie Słonecznym" - zakłada, że dokonujemy zmniejszenia Słońca i planet w skali 10 mln:1. Słońce miałoby w tej skali 13,92 metra średnicy. Szczęśliwym trafem odpowiada to dosyć dokładnie... średnicy fontanny na placu Litewskim.
W tej skali można bardzo dobrze zaznaczyć lokalizację kolejnych planet Układu Słonecznego (na zdjęciu). Można także zobrazować ich skalę na tablicach i billboardach na osi Krakowskie Przedmieście ― Aleje Racławickie ― Aleje Warszawskie ― droga ekspresowa S-17.
Druga z przygotowanych podróży zakłada powiększanie obiektów. W skali nanometrowej odbywa się obecnie większość odkryć naukowych oraz dokonywane są największe wynalazki. Nanorurki rewolucjonizują technologię. Również budowę DNA można omawiać dopiero w tej - lub nawet nieco większej - skali.
- Średniowieczni teolodzy zastanawiali się, ile diabłów zmieści się na czubku szpilki. My powinniśmy mieć pojęcie, ile zmieści się na nim bakterii - pisze w projekcie Jacek Warda.
Układ Słoneczny w Mieście najbardziej spektakularny byłby w Lublinie - od centrum w stronę Warszawy. Podobnie z Powiększalnikiem Miejskim - początkowo pomyślany był dla Wieży Trynitarskiej. Jednak i w Głusku jest możliwość zorganizowania takich spacerów na kilometrze kwadratowym.
Ogród Podróży, to część koncepcji Miasteczko Głusk.
Przeczytaj także w cyklu o Poznawalni: Jeśli nie Dworzec Północny, to co?
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze