Ta restauracja dobrej marki nie miała nigdy. Zlokalizowana na rogu ul. Peowiaków i ul. Hempla knajpa o dźwięcznej nazwie Karaś (dziś mieszczą się tam delikatesy sieci Leviatan)). Karaś, z racji wczesnych godzin otwarcia (dziewiąta przed południem) był szczególnie popularny wśród tzw. klinujących się po poprzednim dniu. Czym? Piwem, bądź pięćdziesiątką.
Jedną z najlepszych restauracji w śródmieściu miasta była Polonia przy deptaku, gdzie dziś swoją siedzibę ma jeden z lubelskich oddziałów banku.
Tam gdzie powstać miała Galeria Alchemia, między Lubartowską a Świętoduską (kiedyś między Rady Delegatów, a Hanki Sawickiej) przez długie lata PRL-u mieściła się całkiem niezła knajpa Pod Arkadami.
W latach 80. to była chyba największa mordownia w ścisłym śródmieściu Lublina. Chodzi o knajpę o niezbyt wyszukanej nazwie - Śródmiejska. Słynęła przede wszystkim z piwa, o które wtedy wcale nie było łatwo. Chyba dlatego do trzech kufli trzeba było zamówić... wygięty ze starości żółty ser przysypany czerwoną papryką. Od dłuższego czasu na rogu ul. Narutowicza i Osterwy mieści się sklep z markowymi butami o południowej nazwie Flamenco.
A teraz trochę luksusu, czyli o restaurację Europa, która mieściła się na parterze budynku (na wysokości postoju taksówek). Słynęła z kelnerów, którzy obsługiwali gości w... czarnych frakach.
Wracamy do lokali o randze pośredniej. A takim była zlokalizowana kilkanaście metrów dalej (w stronę gmachu politologii UMCS) knajpy Karczma Lubelska. W latach 80., tak jak w Śródmiejskiej, chcąc wypić kilka piw obowiązkowo trzeba było tam kupić coś do spożycia. Najczęściej było to jajko na twardo z lekko podeschniętym majonezem. Dziś po lokalu pozostało tylko wspomnienie.
A teraz nieco oddalmy się od śródmieścia. Na Bronowicach w latach 70. i 80. kultową restauracją było Picolo przy Drodze Męczenników Majdanka (dziś obok marketu Stokrotka). Słynący z wątróbki z cebulką lokal nie przetrwał jednak próby czasu. Dziś w znacznej części dawnej restauracji mieści się sklep z odzieżą używaną. Przeszłość przypomina jedynie znajdująca się tam pizzeria, oczywiście Picolo.
Za Gierka to było jedno z najpopularniejszych miejsc tzw. obiadów abonamentowych. W weekendy grano tam do dancingów i wesel. Chodzi o restaurację Przystań w słynnym akwarium (charakterystyczny, oszklony prostopadłościan) na rogu Kunickiego i Zemborzyckiej. Przed kilku laty lokal rozbudowano dokładając piętro. Na parterze wciąż mieści się restauracja. Z kolei piętro zajmuje bank.
Na koniec o kolejnej lubelskiej pijalni piwa. Jej nazwa brzmi Czechowianka. Mieściła się w budynku dzisiejszej pralni chemicznej Prima przy Czechowskiej (róg Lubomelskiej) a swoim wyglądem do złudzenia przypominała akwaria, choćby dawną Przystań. Tak jak w Śródmiejskiej chcąc dostać kilka piw trzeba było zamówić coś do zjedzenia. Do wyboru: zwinięty żółty ser, bądź jajko z majonezem. Brrr.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze