Lublin to rodzinne miasto Bolesława Bieruta. Komunistyczny prezydent urodził się w 1892 r. w nieistniejącym już domu mniej więcej na rogu dzisiejszej ul. Narutowicza i al. Piłsudskiego. Potem Bierutowie przenieśli się na ul. Sierocą , gdzie na posesji jednego z sędziów wynajęli suterenę.
W PRL imię Bieruta nosił największy zakład przemysłowy Lublina - Fabryka Samochodów Ciężarowych, duże osiedle robotnicze Kalinowszczyzna oraz jedna z ulic w tej właśnie dzielnicy.
Na zdjęciu polska delegacja rządowa na czele z Bierutem na wystawie osiągnięć w Moskwie, 1956 r.
Jakby tego było mało, aby upowszechnić wiedzę o Bierucie i tradycjach ruchu robotniczego zdecydowano się też stworzyć Muzeum Historii Ruchu Robotniczego im. Bolesława Bieruta. Na jego siedzibę przeznaczono budynek przy ul. Sierocej 2a, w którym w latach 1893-1912 Bierut spędził dzieciństwo i młodość.
Otwarcie muzeum odbyło się 17 grudnia 1977 r. Na uroczystość przyjechały córki - Krystyna i Aleksandra oraz syn Jan Chyliński, pełniący wówczas funkcję ambasadora PRL w RFN. Liczną grupę stanowili też przedstawiciele zakładów pracy i szkół z całej Polski noszących imię Bolesława Bieruta, m.in. FSC w Lublinie, huty Bieruta w Częstochowie i Zespołu Szkół Górniczych w Krakowie.
Na zdjęciu Bierut na dziedzińcu Belwederu.
Eksponaty pozyskiwano z innych muzeów, głównie z Muzeum Historii Polskiego Ruchu Rewolucyjnego w Warszawie, a także od rodziny i przyjaciół. To pozwoliło na zgromadzenie mniej znanych materiałów. Część wystawy poświęcona była dzieciństwu i latom młodości Bieruta i dlatego autorzy scenariusza próbowali oddać atmosferę jego domu z najdrobniejszymi szczegółami w oparciu o relacje znajomych rodziny. Sprzęty nie były jednak oryginalne, ale charakterystyczne dla przełomu XIX/XX w.
W muzeum został zaaranżowany też gabinet prezydenta z oryginalnymi meblami i wyposażeniem z prywatnego mieszkania Bieruta z ul. Klonowej w Warszawie. Były też pamiątki osobiste.
Na zdjęciu powrót Bieruta z Moskwy w 1944 r.
Placówka podlegała Muzeum Okręgowemu (obecnie Muzeum Lubelskie). Jednym z ważniejszych zadań jakie sobie stawiała było upowszechnianie wiedzy o rewolucyjnych tradycjach województwa lubelskiego. W tym celu odbywały się propagandowe projekcje filmów, spotkania z weteranami ruchu robotniczego i pogadanki. Urządzano też szkolenia ideologiczne dla członków partii. Zwiedzanie muzeum weszło do programu oficjalnych delegacji przebywających w Lublinie.
Na zdjęciu Bierut w sierocińcu.
Muzeum zostało zlikwidowane w 1991 r. Część rzeczy zwrócono Muzeum Historii Polskiego Ruchu Rewolucyjnego w Warszawie, niektóre pojechały na wystawę do Kozłówki. Sporo eksponatów jednak zostało w Lublinie. Leżą w magazynie Muzeum Lubelskiego. Dziś nikt ich nie ogląda i korzystają z nich właściwie tylko historycy. Rzadko ktokolwiek inny ma okazję je zobaczyć.
Wśród rzeczy po Bierucie są m.in. przemówienia na płytach winylowych na Nowy Rok i rachunki za materiały, z których prezydentowi szyto garnitury. Znajdziemy też kapcie, szczoteczkę do zębów i siatkę na włosy ułatwiającą zachowanie fryzury podczas snu.
Na zdjęciu Bierut w sierocińcu.
Muzeum gromadziło też prywatne fotografie Bieruta. Można na nich zobaczyć jak spędzał czas wolny i dokąd jeździł na wczasy.
Na zdjęciu Bierut podczas wycieczki w góry.
Bolesław Bierut miał jedną żonę- Janinę Górzyńską, przedszkolankę z okolic Lublina. Ślub kościelny wzięli w 1921 r., mieli dwoje dzieci: Krystynę i Jana. Gdy Bierut rządził Polską, małżonkowie ze sobą nie mieszkali a Janina pisząc do niego listy, zwracała się do Bieruta- 'Panie prezydencie'. Podczas małżeństwa z Janiną, Bierut związany był też z działaczką komunistyczną Małgorzatą Fornalską (zmarła w w 1944 r.), z którą miał córkę Aleksandrę.
Na zdjęciach zgromadzonych w lubelskim muzeum, przy Bierucie najczęściej widać jeszcze inną kobietę - Wandę Górską.
Na zdjęciu Bierut z Wandą Górską w Jugosławii.
Wanda Górska to sekretarka Bieruta, w latach 1952-53 pełniła funkcję szefa gabinetu premiera. Nie brakuje opinii, że była też agentką NKWD. To w jej towarzystwie komunistyczny prezydent spędzał wczasy, widać ją na oficjalnych przyjęciach i podczas oficjalnych zagranicznych wizyt.
Na zdjęciu przyjęcie w Urzędzie Rady Ministrów. Po prawej Wanda Górska. Panie zajadają się parówkami.
Wanda Górska zmarła w 1983 r. Po śmierci Bieruta mieszkała w dwupokojowym mieszkaniu przy ul. Marszałkowskiej w Warszawie. Żona Bieruta - Janina, zmarła w 1985.
Na zdjęciu Bierut w kapciach. Obok Wanda Górska i córka Aleksandra Jasińska-Kania (jest socjologiem). Nie wiadomo gdzie zostało zrobione to zdjęcie, ale Bierut podobno miał do dyspozycji kilka luksusowych rezydencji: Belweder, willę przy ul. Klonowej w Warszawie oraz rezydencje w Konstancinie, Sopocie, Juracie, Międzywodziu, Krynicy, Karpaczu i Łańsku.
Bolesław Bierut z Niną Andrycz. Aktorka była żoną premiera PRL Józefa Cyrankiewicza.
Bolesław Bierut (drugi od prawej) w towarzystwie Niny Andrycz (w środku) i Wandy Górskiej (pierwsza od lewej). Po strojach można przypuszczać, że to prawdopodobnie wycieczka.
A to zdjęcie Bieruta z wyjazdu do byłej Jugosławii. Daty brak, ale wiadomo, że prezydent PRL odwiedził m.in Dubrownik, Split i Lokrum.
Willa, w której Bierut mieszkał podczas pobytu w Jugosławii.
To zdjęcie też prawdopodobnie zostało wykonane podczas tego samego wyjazdu.
Bierut uwielbiał polowania. W zbiorach dawnego Muzeum Historii Ruchu Robotniczego można znaleźć zdjęcia z tego hobby. Takie fotografie robione były jednak zdecydowanie na potrzeby PR, bo Bierut ma na sobie elegancki garnitur. A kto ubiera się tak na polowania?
Podobno w Łańsku hodowano specjalną zwierzynę, by Bierut miał na co polować podczas dwóch tygodniu w roku, które spędzał w tamtejszej willi Urzędu Rady Ministrów.
Na zdjęciu Wanda Górska (stoi druga od lewej) podczas wycieczki.
Dzieci Bieruta i Janiny Górzyńskiej. Krystyna Bierut (po lewej) ukończyła architekturę na Politechnice Warszawskiej, doktorat robiła w Moskwie. Wyszła za mąż za Gruzina. Zmarła w 2003 r. Syn Bolesława Bieruta - Jan Chyliński - studiował w Moskwie i specjalizował się w silnikach lotniczych. W PRL był wiceministrem przemysłu ciężkiego, a także przemysłu maszynowego. Pełnił też funkcję ambasadora w RFN.
35-lecie PRL Lublin postanowił uczcić budową pomnika Bieruta. Stanął przy wjeździe do robotniczej dzielnicy Kalinowszczyzna.
Na uroczyste odsłonięcie monumentu 19 lipca 1979 r. przyjechała m.in Krystyna Bierut (w okularach) ze swoją córką (pierwsza z prawej).
Bierut przedstawiony został w pozycji stojącej, w długim płaszczu. W lewej ręce trzymał teczkę na papiery, prawą uciszał tłum. Pomnik odsłonił I sekretarz PZPR Edward Gierek. Monument został zdemontowany w 1989 r. Miejsce po nim zostało nazwane placem Singera.
Koncert w Urzędzie Rady Ministrów i gość z Chin. W zbiorach Muzeum Historii Ruchu Robotniczego zachowały się listy będące dowodami polsko-chińskiej przyjaźni.
Korzystałam z książki Sławomira Kopra 'Kobiety władzy PRL'.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze