Gdzie na piwo w Lublinie? Ranking ciekawych miejsc

Restauracja i browar w jednym. Fakt, że warzą piwo sami, sprawia, że ich trunki mają swój charakter. Zazwyczaj w ofercie dostępne są: Klasyczny Hugs (niezły, dobrze orzeźwiający pils z zawartością alk. ok. 4,9%), Marcowy Hugs (alk. 5,8%, lager o ładnym, złotym kolorze, w smaku mocno słodowy), Pszeniczny Hugs (alk. 4,8%, piwo w stylu weizen o lekkim aromacie banana i goździków oraz pszenicy), Bursztynowy Hugs (alk. 5%, stworzone podobno z siedmiu słodów, chyba najciekawsze w ofercie, o najgłębszym smaku).

Piwa są smaczne, ale czasem odnosi się wrażenie, że nieco wodniste. Kuchnia i obsługa zbierają różne recenzje. Przy dużej ilości gości mogą być problemy. Warto sprawdzić ich wina (selekcjonowane przez Roberta Makłowicza) i koktajle. Chyba skupiają się na nich bardziej niż na piwie. Z menu warto wybrać zupę rybną, linguine z mulami, burgery i nereczki cielęce. Czasem można trafić na chrupiące świńskie uszy.

Nowy lokal, jeszcze rozkręcający się. Podobno warzą piwo na miejscu, ale wielu obserwatorów lokalnego rynku piwnego jeszcze ma co do tego wątpliwości. Jak większość browarów będą warzyć piwa sezonowe.

Na dłużej mają pozostać: jasne (alk. 5%, złote w kolorze, o gęstej pianie, słodowe, ale z wyczuwalną chmielową goryczką), pszeniczne (alk. 4,6%, lekkie, z wyczuwalnym, charakterystycznym dla tej odmiany aromatem bananowo-goździkowym), Irish Red Ale (alk.5,6%, lekko słodkie, ale dobrze zrównoważone, gęste, średnio nagazowane) i Milkstout (alk. 5 %, lekko słodkie, ale i goryczkowe, z posmakiem mleka i czekolady).

Piwa są godne uwagi, bardzo pijalne, ale kuchnia i obsługa sali wciąż się dociera. Czasem czeka się długo na kelnera, czasem dania są z brakami lub niedociągnięciami.

Warto tam posiedzieć dłużej, zwłaszcza w ciepłe dni. Jest dużo miejsc, również na powietrzu. Mają w ofercie piwo jasne (alk. 5,2%, goryczkowe, lekko korzenne), pszeniczne (alk. 5,1%, ze słodu pszenicznego i jęczmiennego, o bardzo gęstej pianie), bursztynowe (alk. 5,6%, słodkawe dzięki słodom karmelowym), miodowe (alk. 5,2%, z miodem i z użyciem palonych słodów, słodkie, ale nienachalnie).

Z restauracyjnej kuchni warto wybrać specjały kuchni ukraińskiej - soliankę, manty kozackie i pielmieni. Piwa można zabutelkować i zabrać do domu.

Lokal kusi nie tylko swoimi piwami, ale i słonecznym tarasem z widokiem na zamek. Co ciekawe, ich trunkowe wyroby niedługo będzie można dostać w sklepach. Najbardziej warty polecenia jest Dunkel (alk. 5,5%, ciemne, karmelowe, z gęstą pianą, długo leżakowane). Oprócz niego w ofercie można znaleźć m.in. pils, pszeniczne, belgijskie dubeltowe lub AIPA (alk. 4,5 %, wyraźnie cytrusowe i żywiczne).

Menu jest bardzo szerokie. Każdy znajdzie coś dla siebie. Warto wybrać coś z hiszpańskim rodowodem (np. crema catalana), ponieważ te dania komponował hiszpański szef kuchni - Miguel Angel Gonzalez Bravo. Dobre są też wędliny własnego wyrobu (chorizo, schab ze świni puławskiej).

Dobra kawa, kreatywna kuchnia szefa Jarka Saka i smaczne piwa - dla tych atrakcji warto odwiedzić Trybunalską. Zwłaszcza, że można posiedzieć na klimatycznym patio. Ciekawą imprezą, w której warto uczestniczyć, jest ta pod hasłem "Złote Kalesony". W kolejnych eliminacjach mierzą się ze sobą zdolni piwowarzy domowi. Ostatnio prezentowano style Session IPA z ryżem i American Brown.

Fani kraftowych napojów codziennie znajdą coś dla siebie w Trybunalskiej. Warto zapolować np. na Sokowirówkę z Browaru Zakładowego (kwaśne, lekkie Ale). Na multitapie często można też znaleźć piwa z Piwnego Podziemia.

Wydaje się, że wciąż niewiele osób wie, że w G20 można smacznie zjeść i wypić dobre piwo. Szef kuchni Szymon Boguta dba o jakość potraw (świetne są m.in. wątróbka na grzance z chlebem i gorczycą, makaron z wołowiną i burger), a jeśli chodzi o wybór piw, to warto zapoznać się z ich spisem w oddzielnej karcie.

Każdy trunek jest dobrze opisany. Dzięki temu nie kupujemy kota w worku, np. na podstawie śmiesznych etykiet, które są normą dla małych browarów. Ostatnio w G20 szczególnie polecali 10.Hops z Browaru Birbant (alk. 5,6%, chmielone Amarillo, Simcoe, Citra, Equinox, Chinook, Centennial, Zeus, Sorachi Ace). Szkoda, że w karcie brakuje porterów.

Lokal co jakiś czas poszerza swój asortyment. Kiedyś warto tam było przyjść głównie na duże porcje dań, również z kuchni lokalnej (flaki lubelskie, forszmak, cebularze). Teraz przyciągają również ciekawymi alkoholami, m.in. destylatami amerykańskimi oraz oczywiście szeroką gamą piw z multitapu. Można zamówić deskę degustacyjną i spróbować kilku jednocześnie. Z nowości warto odnotować Ekstazę Pramakaka z Browaru Harpagan (Mango Lassi Pale Ale, alk. 4,7 %).

Ciekawą propozycją z ostatnich dni był Browar Deer Bear i piwo Abrakadabra, w którym można poczuć wanilię burbońską, borówki, laktozę i amerykańskie chmiele. Minusy? Lokal często pęka w szwach. Wtedy obsługa traci czujność.

W tym barze wstawienie dwunastu piwnych kranów okazało się strzałem w dziesiątkę. Ważne jest również to, że barmani wiedzą, co nalewają, i można z nimi zamienić kilka słów. Niektórzy uważają, że Dziki Wschód jest zbyt mocno schowany, ale to jest plus, jeśli inne puby są pełne spragnionych gości. Ten lokal też uczestniczy w "Złotych Kalesonach".

Dostępne piwa często się zmieniają. Na pewno warte odnotowania są te, które sami warzą, np. Peruwian (alk. 5%, German Pale Ale z komosą ryżową, która daje ciekawy, orzechowy posmak) lub Bumerang (alk. 5,6%, w stylu India Pale Ale z dość dużą goryczką, ale zbalansowaną słodem karmelowym. Gdy złapie nas głód w Dzikim Wschodzie, możemy zamówić niezłą, lekką pizzę na cienkim cieście.

To mekka lubelskich fanów kraftu. Jeśli jakimś cudem nie znajdziecie na ich kranach nic dla siebie, zapytajcie o piwa butelkowe, po prostu mówiąc, na co macie ochotę. Na pewno trafią w wasz gust. Dla tych, którzy są zagubieni w świecie piwa - tamtejsza ekipa będzie dobrym przewodnikiem. Opowie o piwnych stylach, podaruje próbkę trunku i nie pozwoli, byśmy się krzywili po pierwszym łyku.

Na kranach często pojawiają się lubelskie akcenty - m.in. browar Piwne Podziemie z Rożdżałowa k. Chełma i Browar Zakładowy z Poniatowej. Jeśli zgłodniejemy, to czekają na nas świetne burgery, w których pojawiają się regionalne sery. Z piwnych ciekawostek: często organizują ciekawe degustacje.

Ostatnio prezentowali piwa z dwóch znakomitych amerykańskich browarów - The Lost Abbey i Cigar City, które mogą pochwalić się jednymi z najwyższych not w portalu RateBeer - specjalizującym się w piwnych ocenach.

Jak wpleść piwo w Slow Food? Oni to wiedzą. Nowe menu szefa kuchni Mateusza Ciołki jest tego świetnym przykładem. Musztarda chmielowa w hot dogu, ciasteczka z młóta browarniczego, pierogi z sumem rzecznym i pianą z koźlaka, a może makaron z piwem Perła Chmielowa? Na deser: sorbet z Witbiera, pudding z kaszy manny i słodu palonego albo żelki piwne. W menu mają wiele świetnych alkoholi, ale najważniejsze jest piwo.

Z nowości warto spróbować stylu Kölsch (alk. 4,8 %, lekkie, owocowo-chmielowe, ale bardzo delikatne). Rządzi jednak chyba Witbier (alk. 4,8 %, zbożowo-cytrusowe w smaku, pojawiają się nuty kolendry). Dla fanów cięższych piw - koźlak oraz porter. W Perłowej warto odwiedzić ich podwórkowy ogródek. Jeśli chcecie pójść tam w weekendowy wieczór, to pomyślcie o rezerwacji. No i ten efektowny bar.nigdy się nie nudzi.