Nic dziwnego, że składniki pochodzące od lokalnych producentów cieszą się coraz większą popularnością. Są zazwyczaj wysokiej jakości. Wiedzą o tym w hotelu Luxor. Mięso z wieprzowiny puławskiej można tu zjeść pod postacią gulaszu z plackami z ziemniaków i cukinii, a także w formie żeberek podawanych z julienne (długie, cienkie słupki) z marynowanych warzyw.
Znajdzie się też pstrąg z Gospodarstwa Pustelnia, którego uzupełnieniem są salsa warzywna, feta i pęczak. Nie można pominąć deserów, wśród których są swojskie racuchy drożdżowe lub zestaw z lodami ogórkowymi i chałwowymi, mus czekoladowy z wiśniami i beza z musem kawowym.
"Ogród - Restauracja Naturalna" to miejsce, w którym rządzi szef kuchni Adrian Kubecki. Od dłuższego czasu restauracja stawia na sezonowe, lokalne, a więc najświeższe produkty. Szef kuchni pamięta o młodych, sięgając po burgera, który reprezentuje kuchnię uliczną, ale nie zapomina o smakoszach, którzy pamiętają początki Victorii (lata 70. ubiegłego wieku), umieszczając w karcie schabowego na kapuście zasmażanej. Lubi kuchnię śródziemnomorską, którą łączy z innymi tradycjami kulinarnymi. W menu pojawił się intrygujący bulion z pieczonych porów, podany z mięsem małży oraz dorszem, aromatyzowany oliwą anyżową. Z lokalnych akcentów warto skusić się na głowiznę z wieprzowiny puławskiej. Victorię warto odwiedzać zwłaszcza w sezonie letnim, kiedy otwarty jest imponujący taras z widokiem na Lublin.
Kuchnia gwarantuje ciekawe smaki. Nieobawiający się nowych wrażeń szef kuchni Łukasz Oroń pełną parą prowadzi hotelową restaurację. Lubi podroby - w karcie jest wątróbka cielęca z duszoną czerwoną cebulą i boczkiem, kremem ziemniaczanym, kapustą włoską i ziołową sałatką. Pojawia się grasica, żołądki, a nawet serce wołowe.
Dobrze czuje się w śniadaniach. Nie boi się nawet armii głodnych dzieci, które regularnie odwiedzają Locomotivę w ramach zajęć Szkoły Gotowania i poznają smaki z całego świata. Z dań sezonowych nie można pominąć lodów z rabarbarem, czekoladową kruszonką i bezą oraz schabu sous-vide (oczywiście ze świnki puławskiej) z krążkami ziemniaka, zielonym groszkiem, bobem, rzodkiewką i sosem estragonowym.
W przypadku tego hotelu warto skupić się na świetnych kawach z całego świata oraz deserach. Zaczęło się od kruchych ciasteczek z nadzieniem różanym, dodawanych do kawy - ręcznie robionych. Obecnie wybór w hotelowej cukierni jest znacznie większy. Klasykami wciąż są ciasto "stuletnie" na bazie orzechów, z dodatkiem alkoholu (bez mąki), sernik chałwowy na czekoladowym spodzie, a także słony sernik "dekadencki".
Vanilla jest chętnie wybieranym miejscem do oświadczyn, zapewne z racji eleganckiego wystroju. Po symbolicznym "tak" warto zostać na kolację. To jedno z niewielu miejsc, jeśli niejedyne w okolicy, które serwuje litewskie cepeliny. Choć na taką kolację może lepiej zamówić inną przystawkę - ser kozi z Wierzchoniowa z grillowanym ananasem i żurawiną? Wśród dań głównym pyszni się ossobuco (gicz cielęca) z grillowaną cukinią, pieczonymi ziemniakami i sosem truflowym.
Hotel z widokiem na plac Po Farze nie ma szczęścia do szefów kuchni. Obecnie gastronomią rządzi Szymon Boguta, któremu niestraszne są zarówno wymagania grup zorganizowanych, jak i kaprysy klientów indywidualnych. Nowoczesna kuchnia nawiązuje do nowego nurtu - bistronomii. Idea ta łączy wysokiej jakości potrawy wykonane z najlepszych, regionalnych produktów z przystępną ceną.
Z racji lokalizacji można skorzystać zarówno z sali o charakterze barowym, jak i takiej o typowo restauracyjnym charakterze. Z menu koniecznie trzeba spróbować wątróbki drobiowej z gruszką, gorczycą i grzanką, tagliatelle własnej produkcji z rostbefem, pomidorami, kolendrą, orzechami i Bursztynem i górki cielęcej z pęczakiem, parmezanem, borowikiem, jarmużem i sosem na bazie whisky. Warto pomyśleć też o desce morskiej dedykowanej dwóm osobom z kalmarami, krewetkami, gulaszem rybnym, mulami, krokietami rybnymi i macką ośmiornicy. Na fanów piw czeka spory wybór trunków rzemieślniczych, dobrze opisanych w menu.
Przyjazna i profesjonalna obsługa, doświadczenie w organizacji przyjęć oraz konferencji oraz świetny, stały kontakt (dla tych, którzy "dopinają wszystko na ostatni guzik") to zalety, którymi powinien chwalić się każdy hotel.
Agit daje dobry przykład nie tylko w kwestiach logistycznych, ale również gastronomicznych. Szefem kuchni jest tu Jean Bos, o którym można już napisać książkę. Wzór dla kolejnych pokoleń kucharzy jest ciągle w wysokiej formie. Jego dania charakteryzują się nie tylko głębokim smakiem każdego produktu, ale i zamiłowaniem do używania nowych technik, które określane są terminem gastronomia molekularna.
Lody z wykorzystaniem ciekłego azotu, spaghetti z buraka podane do troci wędzonej, to tylko niektóre zabawy formą. W obecnej karcie warto skusić się na szynkę z jelenia, lubelską zupę rybną lub krem z maślanki z kwiatami i pianką buraczkową.
Goście polubili tę odważną restaurację z dala od centrum. Szef kuchni Piotr Huszcz (na zdjęciu) zawsze podkreśla, że trafił na mądrego pracodawcę, który dał mu swobodę.
Inspiracją dla niego są eksperymenty w szerokim zakresie, od kuchni polskiej i ukraińskiej po amerykańską. Piotr Huszcz lubi prowadzić szkolenia kulinarne, zarówno dla profesjonalistów, jak i amatorów. Razem ze swoimi kucharzami często bierze udział w zawodach dla profesjonalistów. Warto wspomnieć choćby konkurs ArteCulinariaItaliana, w którym pierwsze miejsce zajęli Dariusz Cygan i Paweł Gałecki z Piano.
W menu ciekawie prezentują się obecnie ravioli z kaczką, octem truskawkowym, masłem, pieprzem kolorowym, nasturcją i musztardowcem (przystawka), filet z indyka sous-vide z curry, kalarepą, bobem, boczkiem świnki puławskiej, jogurtem i miętą (danie główne) i panna cotta z pistacjami, truskawkami, śmietanką, sosną, czekoladą, bratkami, krokantem migdałowym i rokitnikiem.
W pierwszej trójce znalazły się hotele, które są często chwalone nie tylko za kuchnię, ale i dyskretną, profesjonalną i pomocną obsługę kelnerską. Od lat słynie z nich restauracja BelEtage w czterogwiazdkowym hotelu Lublinianka.
Najmilej wspomina się miejsca, w których kelner pojawia się (jakby znikąd) w tych momentach, w których najbardziej go potrzebujemy. Problem z wyborem wina? Za uchem można usłyszeć cichą podpowiedź, która staje się strzałem w dziesiątkę.
Potwierdzeniem wysokiej jakości obsługi jest chociażby wyróżnienie przyznane przez gości podczas ostatniej edycji akcji RestaurantWeek. Szef kuchni Artur Góra (na zdjęciu) i jego podopieczni to drugi po obsłudze filar, na którym opiera się powodzenie hotelu. Skromność, solidność, doświadczenie i gotowanie z najlepszych składników oraz uwielbienie dla własnoręcznie hodowanych lub zbieranych ziół to najkrótsza charakterystyka jego poczynań. Kuchnia polska (zarówno prosta, jak i wykwintna-pałacowa) jest uzupełniania lubianymi przez gości akcentami kuchni innych państw.
W menu letnim wyróżnia się sałatka z plastrami kaczki, kurkami, bobem, malinami, porzeczkami, roszponką, serem pleśniowym i sosem limonkowym, a także kotleciki jagnięce z sosem wiśniowym, puree z bakłażana i karczocha, sosem salsa verde, minimarchewką glazurowaną z miętą i pieprzem.
Kamienica z 1912 roku z zachowaną, oryginalną fasadą, kryje gustownie urządzone wnętrza z elementami związanymi z twórczością urodzonego w Lublinie Henryka Wieniawskiego.
Café Souvenir i restauracja Trzy Romanse (na zdjęciu kucharz Daniel Wasilewicz) oferują potrawy kuchni polskiej w nowoczesnym wydaniu. Przygotowane są one z najwyższej jakości naturalnych składników, z wykorzystaniem nowoczesnych technik kulinarnych, według własnej, oryginalnej receptury zgodnie z ideą slow food.
W kuchni restauracji Trzy Romanse rządzi Piotr Skwarek, który oprócz wysokiej techniki wyróżnia się kreatywnością. Szanuje on polską tradycję, ale nie ogranicza się tylko do znanych nam składników. Co ciekawe, mimo wielu pomysłów zawsze potrafi on skomponować menu w taki sposób, aby każdy smakosz znalazł coś dla siebie. Restaurację w hotelu Wieniawski wyróżnia także podawanie amuse-bouche (również w formie czekadełka). Nie są to jednak zwykłe przekąski lub znane gratisy w formie chleba ze smalcem. Te małe kulinarne kreacje cieszą nie tylko oko, ale i smakują niczym najbardziej skomplikowane dania, są wachlarzami doznań.
Można trafić na wiele kombinacji, np. grzybową pannę cottę lub orzeźwiającą granitę ze szpinakiem, olejkiem miętowym i migdałami albo sorbet z herbaty z kandyzowanym imbirem i tiulem z piernika. Każda struktura ma swoje miejsce na talerzu, a konsystencja poszczególnych składników ma takie samo znaczenie jak ich aromat. Obsługa kelnerska jest świetnie przygotowana i umila czas wszystkim gościom, potrafiąc jednocześnie wyczerpująco poinformować o sekretach menu.
Z nowości warto zamówić carpaccio z łososia, dorsza i suma, podane z sosem tatarskim i zieloną solą, zabielany bulion cielęcy z kurkami i galaretką grzybową albo kurczaka kukurydzianego z marchewką, pesto ze szpinaku, serem pleśniowym i orzechem laskowym.
To świetny przykład połączenia historii z nowoczesnością. Goście restauracji mogą bliżej poznać historię ceramiki, dzięki mieszczącej się w restauracji ekspozycji odkryć archeologicznych związanych z tym rzemiosłem. Wyjątkowy klimat wprowadzają piękne, bardzo dobrze zachowane sklepienia krzyżowe z lunetami oraz sklepienia kolebkowe, ozdobione oryginalnymi dekoracjami malarskimi.
Kunszt hotelowej kuchni został doceniony przez inspektorów przewodnika kulinarnego Gault&Millau. Szef kuchni restauracji Ego - Karol Zając - pomimo młodego wieku świetnie radzi sobie z wymaganiami gości pięciogwiazdkowego hotelu. A w menu dania, dla których warto odwiedzić restaurację Ego przynajmniej raz - szparagi glazurowane w maśle, polskie ślimaki, żółtko confit panierowane w bekonie, sos holenderski, grillowana grasica, nowalijki, smardze, kulki ziemniaczane, jogurt z oliwą ziołową lub wędzony sum z lubelskich łowisk z galaretką, majonezem cytrynowym, rzodkiewką, ogórkiem, creme fraiche, ziemniakami, szczypiorkiem, młodymi burakami i ziołami.
Wszystko podawane przez wykwalifikowany i gościnny personel.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze