Zniszczony ratusz przy Placu Łokietka. Widoczny brak wieży ratuszowej i portyku kolumnowego z balkonem przy wejściu do budynku (ruiny portyku, m.in. potłuczone kolumny widoczne na schodach przy wejściu do ratusza).
Podobne zdjęcia zniszczonego ratusza były już publikowane, ale to jest wcześniejsze - teren wokół ratusza jest jeszcze nieuporządkowany.
Widok od ulicy Narutowicza i Placu Bernardyńskiego (obecnie Placu Wolności). W tle wypalone budynki przy ulicy Bernardyńskiej 6 i 8. Po lewej widoczny fragment Pałacu Parysów, a przed nim widoczny dolny fragment zniszczonego słupa latarni ulicznej [stała pośrodku jezdni].
Po prawej, na pierwszym planie, pozostałości ogrodzenia Pałacu Tarłów.
Po lewej monumentalna Wieża Ciśnień, za nią wypalona zabudowa wzdłuż ulicy Narutowicza; pośrodku widoczny wylot ulicy Pijarskiej. Kamienice widoczne na zdjęciu nie zostały odbudowane, w ich miejscu wzniesiono nowe budynki. Przy okazji zmieniono położenie ulicy Pijarskiej, przesuwając ją w kierunku zachodnim - jest to obecna ulica Wróblewskiego.
Inne ujęcie na wypalone kamienice przy Placu Bernardyńskim (obecnie Plac Wolności), wzdłuż ulicy Narutowicza. Na pierwszym planie kamienica, w miejscu której obecnie znajduje się wylot ulicy Wróblewskiego. Żaden z budynków widocznych na zdjęciu nie został odbudowany w takim kształcie.
Ruiny Hotelu Victoria, widok od ulicy Kapucyńskiej. W głębi, po prawej, Hotel Europa.
Widok na kamienicę przy ul. Kapucyńskiej 2. Widoczne znaczne uszkodzenia powstałe podczas walk w lipcu 1944 r. Kamienica została wyremontowana i istnieje do dzisiaj
Brama Krakowska, widok z ulicy Koziej. Brama Krakowska została uszkodzona w wyniku ostrzału artyleryjskiego. Po prawej ruiny Hotelu Centralnego, spalonego jeszcze w 1939 r.
Tablica poświęcona pamięci ofiar okupacji niemieckiej na Zamku i Majdanku, umieszczona w murze poniżej wzgórza zamkowego w dniu 6 sierpnia 1944 r.
Po lewej zabudowa ul. Zielonej, na drugim planie zniszczony dom na rogu Zielonej i Staszica. W głębi wypalone mury Pałacu Czartoryskich (budynek z trójkątnym szczytem) i słabo widoczne gruzy kina Corso.
Do lipca 1944 Pałac Czartoryskich nie był widoczny od ulicy Zielonej, ponieważ zasłaniało go właśnie kino Corso. Kino Corso zostało dobudowane do pałacu w XIX w., w miejscu obecnego skweru przed pałacem u zbiegu ulicy Staszica i Radziwiłłowskiej.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze