W latach 70. Lublin ogłoszono stolicą Lubelskiego Zagłębia Węglowego. Mimo tego, że do działającej nadal z powodzeniem kopalni w Bogdance jest z Lublina kawałek drogi. Ale innej kopalni na Lubelszczyźnie nie ma.
1944 rok. Oddziały "ludowego" Wojska Polskiego maszerują przez Lublin
1944 rok. Nowi rekruci wezwani do służby w "ludowym" Wojsku Polskim składają przysięgę w obecności radzieckich oficerów.
Tą szeroką arterię ochrzczono imieniem wodza rewolucji Włodzimierza Lenina. Dziś to aleja generała Władysława Andersa
I znów 1944 rok. W środku pośród współpracowników siedzi Bolesław Bierut, nominat Stalina na szefa komunistycznego państwa polskiego. Urodzony w Lublinie znalazł się ponownie w naszym mieście w roli przewodniczącego Krajowej Rady Narodowej, komunistycznej namiastki parlamentu urzędującego w Lublinie od lipca 1944 r.
A tą ulicę ochrzczono imieniem Bieruta. Dziś to ul. Lwowska.
Skoro władze PRL dbały o Lublin, to dały miastu wielki zakład przemysłowy - Fabrykę Samochodów Ciężarowych. Na zdjęciu jej sztandarowy produkt = samochód Żuk.
FSC nie było jedynym zakładem przemysłowym Lublina. Działały również zakłady przemysłu skórzanego im. Mariana Buczka (bohatera ruchu komunistycznego)
A to zakłady przy ul. Wojciechowskiej
Tutaj reklama zakładów odzieżowych Gracja
Prężnie działająca Fabryka Maszyn Rolniczych Agromet
No i wreszcie symbol Polski Ludowej w sercu Lublina - Pomnik Wdzięczności Armii Radzieckiej na placu Litewskim
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze