Wybierz prenumeratę, by czytać to, co Cię ciekawi Sprawdź ofertę
    Szukaj
    Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
    wyborcza.pl Lublin

    SOR w czasie pandemii. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens

    Wiadomości z Lublina
    Jakub Orzechowski
    koronawirus
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo ?triaż?, które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na ?brudny? SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na ?brudnym? SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    1 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    2 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    3 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    4 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    5 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    6 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    7 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    8 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    9 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    10 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    11 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    12 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    13 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    14 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    15 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    16 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    17 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    18 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    19 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    20 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    21 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    22 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    23 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    24 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    25 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    26 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    27 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    28 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    29 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    30 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    31 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    32 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    33 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    34 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    35 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    36 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    37 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    38 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    39 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    40 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    41 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    42 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Ratownika w czasie epidemii koronawirusa
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    43 z 64

    Ratownika w czasie epidemii koronawirusa
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    44 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    45 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    46 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    47 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    48 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    49 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    50 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyżnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    51 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyżnie
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    52 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    53 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    54 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    55 z 64

    Koronawirus na Lubelszczyźnie
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    56 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    57 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    58 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    59 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    60 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    61 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    62 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    63 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    Fot. Jakub Orzechowski / Agencja Wyborcza.pl
    64 z 64

    Jako fotoreporter często robiłem zdjęcia w miejscach wypadków, jednak zawsze czułem, że najważniejsze dzieje się w kolejnych minutach i godzinach po tragedii. Postanowiłem pokazać pracę tych, którzy ratują ludzkie życie. Spędziłem kilka dni na oddziale ratunkowym Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 przy ul. Jaczewskiego w Lublinie. Najpierw poznałem kluczowe słowo 'triaż', które pochodzi z języka francuskiego. Oznacza procedurę w medycynie ratunkowej polegającą na segregacji rannych w zależności od stopnia obrażeń. Jednak koronawirus przewrócił dotychczasowe zwyczaje szpitali. Musiały one tak zorganizować swoją pracę, by pacjentów z podejrzeniem lub chorych na COVID-19 odseparować od innych. Osoby, które mogą być zakażone wirusem SARS-CoV-2, trafiają potem na 'brudny' SOR. Przy Jaczewskiego do triażu długo służył ustawiony przed wejściem na SOR namiot, niedawno zastąpił go kontener. Zarówno tu, jak i na 'brudnym' SOR pracownicy muszą być czujni i maksymalne zabezpieczeni, by nie doszło do zakażenia. Po tych kilku dniach pobytu na SOR w pełni rozumiem, że pracownicy medyczni, którzy stoją na pierwszej linii frontu walki o życie, są bohaterami codzienności. Zobaczyłem z bliska pracę, która ma głęboki sens.
    koronawirus
    Czytaj teraz
    Więcej

      Popularne

      Komentarze
      Zaloguj się
      Chcesz dołączyć do dyskusji? Kup prenumeratę, by czytać artykuły i je komentować

      Wszystkie komentarze

      sortuj:
      od najnowszego od najstarszego od najpopularniejszego od najmniej popularnego

      Tematy ważne dla Lublina

      Tematy
      Ludzie
      Miejsca

      Warto przeczytać

      Magazyn Kuchnia
      Magazyny
      Licytacje, przetargi
      wyborcza.pl
      Serwisy partnerskie

      Copyright © Wyborcza sp. z o.o.

      Właściciel niniejszego serwisu nie wyraża zgody na zwielokrotnianie ani inne korzystanie z utworów rozpowszechnionych w tym serwisie, w celu eksploracji tekstów i danych. Więcej informacji w zastrzeżeniu dot. eksploracji tekstów i danych.