Na początek statystyki. Czy Białystok jest podobny do Lublina?
Położenie - dwa największe miasta wschodniej Polski. Choć Lublin jest zdecydowanie większy - ze 147 km kw. powierzchni zajmuje 15. miejsce w kraju. Białystok - 102 km kw. - jest 28.
Ludność - Lublin (ok. 348 tys. mieszkańców) jest 9. pod względem wielkości miastem Polski, Białystok (ok. 295 tys. osób.) jest 11.
Gęstość zaludnienia - w Białymstoku jest zdecydowanie ciaśniej. Na 1 km kw. przypada tam 2890 osób (11. miejsce w kraju). W Lublinie na 1 km kw. przypada "tylko" 2363 osoby (34. miejsce w Polsce).
Białystok promuje się jako prężnie rozwijające się miasto. Czy tak jest w rzeczywistości? Postanowiłam sprawdzić.
Pierwsze wrażenie - po kilkuletniej nieobecności w Białymstoku - bardzo pozytywne. Oto kilka przykładów.
Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki zyskał nowe otoczenie. Budynek (z 1938 r.) wcześniej interesujący tylko miłośników modernizmu, dzięki fontannom stał się atrakcyjny dla każdego. Zwłaszcza dla najmłodszych, którzy na spektakle jeszcze nawet nie chodzą.
Lubelski Teatr im. J. Osterwy nie ma tyle szczęścia. Piękny gmach stoi na skrzyżowaniu. Przydałyby się - już nawet nie fontanna, ale chociaż plac i ławki, by usiąść i podziwiać.
Rozpoczęta w 2007 r. budowa opery ma kosztować w sumie ponad 200 mln zł. Z zewnątrz majestatyczny betonowy budynek jest już właściwie gotowy. Wybudowane są też stanowiące jego integralną część ogrody. W środku trwają prace wykończeniowe, niedługo zacznie się montaż specjalistycznego wyposażenia. Swoje podwoje dla melomanów gmach ma otworzyć w pierwszych miesiącach 2012 roku.
Kiedy napisałam o tym w galerii o inwestycjach w Polsce, szumawski skomentował na forum: Marzę wprost o przeniesieniu się do Białegostoku! Bo tam jest gmach opery, bo tam się udaje!
Przeprowadzka zdecydowanie odpada. Jednak inwestycje kulturalne doprowadzone do końca, to świetny wzorzec dla naszego teatru.
A teraz coś dla części lubelskich radnych, którzy nie zgodzili się na budowę parkingu przy Centrum Spotkania Kultur:
Gmach Opery Podlaskiej jeszcze nieskończony, a już dokoła niego przygotowane są parkingi! Na razie wygląda to kuriozalnie - parkingi w chaszczach. Jednak melomani - i to już uczestnicy pierwszych spektakli - będą mieli, gdzie zostawić swoje samochody.
W Lublinie zawsze zdumiewa mnie brak kultury naszych melomanów. Podczas każdego koncertu okolice Filharmonii Lubelskiej są zastawione wręcz nieprzyzwoicie. "Kulturalni" słuchacze zostawiają swoje samochody nawet na chodnikach. Co będzie, jeśli uda się wreszcie dokończyć Teatr w Budowie? Chyba już nie przejdziemy chodnikiem w tej okolicy.
Druga rada dla części lubelskich radnych:
To jest coś, co bardzo przydałoby się w Lublinie. Płatna strefa parkowania w centrum miasta. Wytyczone miejsca postojowe. Porządek.
Kiedy nie ma miejsca na miejsca parkingowe, można przeznaczyć na ten cel jeden pas jezdni. W Białymstoku to wiedzą.
Białystok ma unikalny, trójkątny rynek. Teraz, odkąd został zamieniony na deptak, można go podziwiać bez przeszkód.
Trwa także przebudowa na deptak ulicy Lipowej, która prowadzi do zabytkowego kościoła św. Rocha (ciekawostka: Oskar Sosnowski, architekt, który zaprojektował kościół św. Rocha jest także autorem lubelskiego kościoła pw. św. Michała Archanioła na Bronowicach).
A teraz coś, co bardzo mi się w Białymstoku nie podoba - niszczą swoje dziedzictwo kulturowe. To miasto tworzyły drewniane domy zatopione w kwiatowych ogrodach.
"Kolejne wyburzenie domów świadczących o przeszłości miasta i jego społeczności oznacza budowę jałowej przyszłości. Usprawnienie infrastruktury komunikacyjnej miasta nie powinno kolidować z troską o historię i tożsamość dla przyszłych pokoleń (...) Co inspirującego dla innowacji technologicznych, naukowych i artystycznych będą mogli odczuć mieszkańcy miasta, gdy zostanie pozbawione zróżnicowania zabudowy z przeszłości? Asfalt, stal i beton" - pisali mieszkańcy w petycji do prezydenta miasta umieszczonej na Facebooku.
Drewniana zabudowa miała być przeniesiona do skansenu, ale "okazało się, że miasto nie potrafi dogadać się z urzędem marszałkowskim w sprawie tworzenia sektora miejskiego w skansenie. A porozumienie jest niezbędne, gdyż rozbierane domy to własność miejska - skansen zaś nadzoruje marszałek" - wyjaśnia lokalna "Gazeta Wyborcza". Domy zostały zburzone.
Na miejscu drewnianych domów powstają nowe drogi, nie zawsze udane budynki albo zostaje po prostu pusty plac.
"Domy (...) powinny być chronione w miejscu, gdzie stoją od dziesięcioleci, a plany inwestycji powinny być dopasowane do istniejącej zabudowy, a nie odwrotnie" - na łamach białostockiej "Gazety" wypowiadał się dyrektor skansenu.
Tak bezmyślne niszczenie zabytków sprawia, że Białystok nie podoba mi się już tak bardzo.
Zdaję sobie sprawę, że wybierając stare domy zamiast nowych dróg, narażę się wielu czytelnikom. Nic na to nie poradzę. Inwestycje można bowiem przeprowadzać z poszanowaniem zabytków. Albo z pomysłem - czyż nie miło by było posiedzieć w knajpce albo zatrzymać się w pensjonacie w starym domu, zlokalizowanym tuż obok centrum miasta?
Może część lubelskich radnych, którzy zamiast dbać o dobro miasta, uprawiają kampanię wyborczą, wybrałaby się na wycieczkę do Białegostoku? Gdyby chcieli skopiować kilka rozwiązań ułatwiających tam życie w mieście, to byłoby to bardziej pożyteczne niż ich udział w kolejnej radzie miasta.
O zaproszeniu na wycieczkę radni powinni być poinformowani telefonicznie. Sms-y czy e-maile nie wchodzą w grę ;)
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze