Po tym widoku rozpoznaję że jestem u siebie. Od mokrej trawy i chodników zaczyna się świat zewnętrzny - zaczyna się magia i inspiracja, zaczyna się Lublin.
Mieszkałem na skraju przedwojennego lotniska tuż przy dawnej wytwórni kafli używanych do budowy pieców.
Zaułków jest tak wiele, że trudno wybrać ten jeden, który mógłby przedstawić je wszystkie.
W zaułki trzeba się wczuć, by widzieć je tak, jak Ralph McTell widział zaułki Londynu.
"Więc jak możesz mówić, że jesteś samotny
i że słońce nie świeci dla ciebie?
Pozwól wziąć się za rękę i poprowadzić po ulicach Lublina
Pokażę ci coś, byś się zmienił"
Nad ostatnim zdjęciem długo się zastanawiałem. Wybrałem tę nową, ale bardzo znaczącą bramę. Im dłużej chodzimy po Lublinie, tym częściej będziemy zachodzić do znajomych przechodząc właśnie przez nią. Z czasem to nasi znajomi będą nas odwiedzać przez nią przechodząc.
To zarazem brama, jak i ostateczny drogowskaz dla wszystkich ludzkich ścieżek - bardzo bogata w znaczenia to brama i chyba najpiękniejsza i najdelikatniejsza w całej Polsce.
Gdzie Waszym zdaniem prowadzi?
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze