Co działo się w Lublinie 3. grudnia 2001 r.?

Po raz pierwszy od kilku lat w przyszłym, 2002 roku spadną realne dochody i wydatki miasta Lublina. Oszczędności dotkną praktycznie wszystkich. No, może oprócz urzędników ratusza, których pensje mają wzrosnąć

Według przygotowanego przez zarząd miasta projektu budżetu na 2002 rok zarówno przyszłoroczne przychody, jak i wydatki będą niższe od tych z 2001 roku o około 2 procent. Gmina ma zarobić prawie 662 mln zł, a wydać 701 mln. Deficyt - około 40 mln - pokryją kredyty i planowana emisja obligacji. (...)

Przyszłoroczny spadek dochodów gminy z uwagi na kłopoty budżetu państwa był do przewidzenia. Zrozumiała jest też konieczność cięć w wydatkach, które dotkną - bezpośrednio i pośrednio - wszystkich mieszkańców miasta, również najbiedniejszych. Pojąć jednak nie mogę, dlaczego wzrosnąć mają wynagrodzenia w ratuszu. I to o osiem procent, czyli dwukrotnie ponad planowaną inflację. Czyżby oszczędności - w roku wyborów samorządowych - nie dotyczyły wszystkich?

W 2002 roku gmina Lublin chce wydać 30 mln złotych na inwestycje drogowe - powiatowe i gminne. Ma się rozpocząć m.in. długo oczekiwana budowa tunelu pod al. Racławickimi. Na razie w fazie dokumentacji. Do największych przyszłorocznych inwestycji należeć będą:

- trasa zielona; kontynuacja robót drogowych od Młyńskiej do Klina wraz z pl. Bychawskim; planowane wydatki 3,850 mln zł
- węzeł drogowy Poniatowskiego; kontynuacja przedłużenia Północna-Wyrwasa; 3,4 mln zł
- modernizacja ul. Narutowicza, od ul. Bernardyńskiej do Okopowej; uzbrojenie podziemne i rozpoczęcie robót drogowych; 2,250 mln zł
- modernizacja al. Kraśnickiej; od ul. Paśnikowskiego do ul. Bohaterów Monte Cassino; 1,6 mln zł
- modernizacja Długosza-Leszczyńskiego-Czechowska; roboty drogowe; 1,2 mln zł.
- modernizacja ul. Królewskiej; infrastruktura podziemna, rozpoczęcie robót drogowych; 1,1 mln zł
- przebudowa ul. Poniatowskiego i ul. Sowińskiego (od Popiełuszki do Filaretów); dokumentacja i roboty drogowe - 1 mln zł
- obwodnica miejska od al. Tysiąclecia do ul. Mełgiewskiej; dokumentacja, roboty ziemne; 1 mln zł.
- połączenie ul. Głębokiej i Spadochroniarzy (tunel); prace dokumentacyjne; 500 tys. zł.

Izabela Sularz jest pierwszą lubelską mistrzynią Polski karate kyokushin. W sobotę (1.12.2001 r.) w Kielcach bezapelacyjnie zdobyła mistrzostwo kraju w konkurencji kata. Kata to całościowe układy technik karate: bloków, uderzeń, kopnięć i pozycji.

Iza Sularz ma 27 lat, pochodzi z Ustrzyk Dolnych, gdzie spędziła dzieciństwo i kończyła liceum. Tam w 1988 roku zaczęła treningi karate, dochodząc do 4 kyu. W Lublinie ukończyła Wydział Artystyczny UMCS. Trzy lata temu zdobyła czarny, mistrzowski pas (1 dan). Na prawym brzegu Wisły są tylko dwie kobiety z czarnym pasem. Izabela Sularz jest aktualnie drugą wicemistrzynią Europy karate kyokushin.

Na co dzień pracuje w Pierwszej Społecznej Szkole Podstawowej przy ul. Herbowej w Lublinie, gdzie jest plastykiem, prowadzi też zajęcia karate. Jako instruktor Lubelskiego Klubu Karate Kyokushin przy ul. Głowackiego ma zajęcia z dziećmi i dorosłymi. Karate zajmuje jej 10 godzin tygodniowo, choć przed mistrzostwami w Kielcach trenowała pod okiem Jacka Czernieca (3 dan), prezesa LKKK, dodatkowe 2-3 godziny dziennie.

Od soboty (1.12.2001 r.) można robić zakupy w nowo otwartym salonie Empiku w lubelskiej Galerii Centrum

W dniu otwarcia do nowego salonu, zajmującego trzecie piętro Galerii, trudno było wejść. - Promocje i konkursy przyciągnęły do nas tłumy lublinian - tłumaczy kierownik salonu Piotr Kliszczewski.

Wczoraj było już mniej ludzi i kupujący mogli swobodnie rozejrzeć się po salonie. Na pierwszy rzut oka widać, że został on zaprojektowany tak, jak inne empiki w dużych miastach. - Przede wszystkim jest tu więcej przestrzeni dla kupujących. Można spokojnie chodzić, wybierać i nie potykać się o nikogo - takie opinie dominowały wśród osób po raz pierwszy odwiedzających nowy empik.

Najwięcej miejsca w nowym salonie zajmuje dział książek (po prawej stronie od wejścia). Zainteresowani konkretną pozycją mogą usiąść na wygodnych fotelach i spokojnie ją sobie przejrzeć. Pracownicy chwalą się, że mają w swojej ofercie około 10 tysięcy tytułów. Rozbudowany jest też dział multimedialny. Oprócz gier komputerowych, jest duża liczba programów edukacyjnych, a także spory wybór filmów na kasetach VHS i płytach DVD.

Nowy salon nie oznacza zamknięcia dotychczasowego, mieszczącego się przy skrzyżowaniu Krakowskiego Przedmieścia z Lipową. Ma on m.in. dział perfumeryjny, którego tu nie znajdziemy.

O tym, jak niebezpiecznym sportem może być golf, przekonał się Marek Sagan, właściciel firmy produkującej luksusowe wyroby skórzane. Podczas partii jeden z graczy tak niefortunnie uderzył piłkę, że trafiła ona Sagana w nogę. Uderzony podskoczył z bólu i... spadając skręcił sobie kostkę. No i chodzi teraz w gipsie i o kuli.

Prezes Marek Maj, szef Zakładów Tytoniowych w Lublinie, słynie z niekonwencjonalnych pomysłów. Najpierw wydał walkę przemytnikom, sprzedając legalne papierosy na targowiskach, gdzie handluje się kontrabandą. Teraz goszczących na konferencjach prasowych dziennikarzy, oprócz firmowymi papierosami, częstuje lepionymi w zakładowej stołówce pierogami. Do wyboru: z soczewicą, serem, mięsem oraz kapustą i grzybami. A wszystko w przyrumienionej cebulce. :)

Poważnemu wypadkowi uległ aktor studenckiego teatru podczas próby przed spektaklem w Chatce Żaka. W stanie ciężkim trafił do szpitala

W Akademickim Centrum Kultury Chatka Żaka od poniedziałku (26.11.2001 r.) trwają "ZdaErzenia" - Festiwal Kultury Alternatywnej. W sobotę na godz. 18 w sali widowiskowej Chatki zaplanowano spektakl lubelskiej grupy "Imperfectum". Festiwalowe imprezy miały jednak poślizg i o godz. 20 aktorzy mieli jeszcze próbę. W jednej ze scen 22-letni student Akademii Rolniczej w Lublinie odgrywał rolę wisielca. Próbował tej sceny dwukrotnie. Przy drugim podejściu w niejasnych okolicznościach uległ wypadkowi. Rafał "Koza"-Koziński, organizator Festiwalu Kultury Alternatywnej w ogóle odmówił "Gazecie" rozmowy na temat szczegółów wypadku.

Wiadomo, że aktor był zabezpieczony liną, której jeden koniec podwieszono do specjalnej rury pod sufitem, a drugi do taternickiej uprzęży, opasającej biodra i klatkę piersiową studenta. Do tej liny przyczepiona była druga, zakończona luźną pętlą na szyi aktora, co podczas spektaklu miało dać wrażenie wiszącego człowieka. Aktor miał wolne ręce. Przez 8-10 minut wisiał dwa metry nad deskami sceny. Prawdopodobnie w którymś momencie zasłabł albo zemdlał. Asekurujący go kolega zauważył, że nie daje znaku życia. Opuszczanie na scenę trwało około minuty. Wezwano pogotowie, nieprzytomnego aktora zaczęto reanimować, bo ustała akcja serca. Na razie nikt nie potrafi powiedzieć, jak długo student nie oddychał i jakie skutki to spowodowało. Do szpitala trafił w stanie ciężkim.

Wicedyrektor ACK Chatka Żaka Piotr Zieniuk poinformował nas wczoraj, że jego stan jest już stabilny a życiu nie zagraża bezpieczeństwo.

Policjanci mają kasety z nagraniem próby teatralnej, zabezpieczyli linę i uprząż. Dyrektor ACK Chatka Żaka Grzegorz Linkowski powiedział nam, że miały atesty bezpieczeństwa.

Na miejsce zdarzenia już w sobotę przyjechał prokurator. Na razie postępowanie prowadzi policja i ona ustali, czy był to tylko nieszczęśliwy wypadek, czy czyjeś zaniedbanie.

Zwolennicy kapitalizmu i lewicowi anarchiści starli się wczoraj na lubelskim deptaku. Marsz poparcia dla kapitalizmu zorganizowali w całym kraju działacze Stowarzyszenia Konserwatywno-Liberalnego Koliber oraz Unia Polityki Realnej. W Lublinie w przemarszu udział wzięło kilkadziesiąt osób. Był m.in. jeden z szefów UPR Stanisław Michalkiewicz oraz członek zarządu miasta Lublina Zbigniew Bagiński: - Chcemy prawdziwego kapitalizmu. Prawdziwy kapitalizm to nie tylko bogactwo państwa, ale i bogactwo ludzi - mówił jeden z liderów lubelskiego UPR Wojciech Naja. Hasła te nie spodobały się kilku lewicowym anarchistom, którzy próbowali zakłócić demonstrację. Doszło do przepychanek. Ani policja, ani straż miejska nie interweniowały.

Od soboty (1.12.2002 r.) trwają w Centrum Handlowym Domix przy ul. Łęczyńskiej w Lublinie Międzynarodowe Targi Odzieży i Dodatków. Poza stoiskami firm, codziennie o godz. 15 można oglądać pokazy modeli prezentowanych na targach.

Polscy twórcy odzieży stawiają przede wszystkim na kreacje wieczorowe. Wczoraj można było zobaczyć obszyte falbankami asymetryczne dekolty przy czarnych, bordo i czerwonych sukniach. Obowiązuje maksymalna długość, rozcięcia (z boku i z przodu) oraz połyskliwe i haftowane materiały. Większość strojów jest dopasowana do figury. Więcej ciała można było zobaczyć podczas kolekcji "Len, natura i faktura" oraz "Pierwotny instynkt": modelki wystąpiły w zamszowych, kusych sukienkach, spódnicach i topach, które mają geometryczne wycięcia.

Najwięcej oklasków zebrały jednak kilkuletnie modelki z wdziękiem prezentujące dziecięce, kolorowe swetry i bluzy (np. łączące zielony i pomarańczowy), brązowe kapelusze i szerokie, sportowe spodnie.

- Hitem sezonu wiosna-lato 2002 jest jeans: granatowy i w militarne wzory, len oraz naturalne barwy: czarny, biały, czerwony. Dla odważniejszych kobiet polecamy bardziej kolorowe kreacje, nawiązujące jednak do barw przyrody, np. odcienie koloru morza albo połączenie czerwieni i ciepłej żółci - mówi Gianbattista Galli z L'Officina Della Moda. Nadal modne są: wąskie spodnie, szorty, dekolty.

Natomiast w modzie ślubnej obowiązuje dyskretna elegancja: ręcznie robione hafty, spódnice połączone z bolerkiem: - Najważniejsze jest indywidualne dobranie kreacji do urody i osobowości. Panna młoda musi się czuć jak anioł - mówią pracownice włoskiej firmy Sartoria Rosalba.

Prof. Krzysztof Grzywnowicz żyje z grzybów. Jest mykofilem. - W Polsce jestem w mniejszości - mówi

W Zakładzie Biochemii UMCS badania prowadzi się na modelach grzybowych. - W naszej kulturze symbolika grzyba ma złe konotacje. Kojarzy się z mrokiem, rozkładem, gniciem - wyjaśnia. - Mówi się o zgrzybiałych staruszkach, zagrzybionych piwnicach, rakotwórczych pleśniach. W Polsce, kraju kiedyś mykofilnym, o czym wykłada się nawet w zachodnich uniwersytetach, zaczyna dominować mykofobia, czyli strach przed grzybami.

Uważa, że niechęć do grzybów potęgują informacje o kończących się śmiercią zatruciach grzybami dzikimi, o grzybkach halucynogennych, które wykańczają młodzież czy o ciężkostrawności grzybów. - A ta niechęć wynika z niewiedzy - twierdzi.

Grzyby, zdaniem prof. Krzysztofa Grzywnowicza, to prawie samo zdrowie. Poza tymi paroma trującymi. - Wbrew obiegowym mitom dietetycznym grzyby są cennym środkiem odżywczym. Mają niewiele cukrów i białka, za to z kompletem niezbędnych aminokwasów i tak lekkostrawnego, jak w mleku. Mają sole mineralne i witaminy, prawie jak jarzyny. Bardzo mało tłuszczów. Walorem grzybów jest też chityna, odpowiednik błonnika u roślin, która poprawia trawienie. Tylko witaminy C jest w nich mało. - Gdyby ktoś żywił się wyłącznie grzybami, witaminę C musiałby łykać w pigułkach - wyjaśnia.

Prof. Grzywnowicz bada enzymy rozkładające białka i ich inhibitory, czyli substancje hamującymi enzymy. Enzymy proteolityczne uczestniczą w procesach trawiennych, ale i regulują pracę komórek. Grzyby są wygodnym modelem do badania tajemnic tych mechanizmów.

Krzysztof Grzywnowicz chce iść dalej i próbuje rozpocząć badania stosowane, aby wykorzystać substancje grzybowe jako leki. - W Polsce jeszcze zupełnie nie docenia się leczniczych właściwości grzybów - uważa, choć zbawienny wpływ pospolitego boczniaka na obniżanie poziomu cholesterolu we krwi, ciśnienia krwi a nawet jego własności antynowotworowe są powszechnie znane.

W Japonii i innych dalekoazjatyckich krajach furorę robi shii-take, grzybek hodowany także sztucznie na drewnianych balach albo trocinach. - To panaceum na wszystko, w Azji nazywają go "grzybem długiego życia" - wyjaśnia prof. Grzywnowicz. Kilka lat temu próbowano wylansować shii-take w Polsce. Nie udało się, ludzie nie chcieli go kupować. Hodowany u nas shii-take kupują Niemcy. W Azji znany jest też nadrzewny grzyb wrośniak wielobarwny (rośnie i w Polsce) i wytwarzany z niego lek crestin. - Ma dość silne działanie przeciwnowotworowe, jest podobno prawie tak skuteczny jak otrzymywany z cisów taksol, wykorzystywany w chemioterapii - wyjaśnia profesor.

- W "Panu Tadeuszu" padają piękne zdania o grzybobraniu, potwierdzające, że jesteśmy mykofilnym krajem, kochającym grzyby. A staliśmy się mykofobnym, jak Amerykanie czy Anglicy - ubolewa. Uważa, że w grzybach wielkoowocnikowych jest przyszłość wielu nowych leków. Z grzybów tych można produkować nowe antybiotyki. Mikroorganizmy szybko uodparniają się na antybiotyki już istniejące. Jest przekonany, że badania naukowe prowadzone na grzybach będą coraz bardziej popularne. - Są zbyt cennymi obiektami dla celów leczniczych, dietetyki i dla czystej nauki - wyjaśnia.

Sądzi, że ma szanse przebić się ze swoimi badaniami stosowanymi, które chce rozpocząć w Zakładzie Biochemii UMCS. - Żeby odnieść sukces, móc rywalizować z zachodnimi ośrodkami naukowymi, trzeba być pomysłowym - mówi. - Znaleźć dobry temat, który można prowadzić niewielkimi kosztami. I to przynosi zazwyczaj dobre skutki.