Co działo się w Lublinie 10. grudnia 2001 r. O czym pisali wtedy dziennikarze?

Lubelska izba wytrzeźwień przygotowana jest do jednorazowej opieki nad 50 pensjonariuszami. Tymczasem wczoraj, w mroźny wieczór, trafił tu tylko jeden nietrzeźwy. - Zimą jesteśmy po to, by ratować zdrowie i życie wszystkim pijakom czy bezdomnym. Jednak policja bardzo rzadko do nas z takimi zajeżdża - dziwi się kierownik zmiany Witold Śmietanko.

Przypomnijmy, że w tym roku na Lubelszczyźnie zmarło z powodu wychłodzenia organizmu już 10 osób, w całym kraju ponad 80.

Gdy w sobotę (8.12.2001 r.) rano Wiesław Pastuszek wyszedł przed dom nakarmić zwierzęta, nie wierzył własnym oczom. Na gnieździe ulokowanym na słupie elektrycznym stał bocian

Bociany pana Pastuszka odleciały w sierpniu, a ten pojawił się nagle nie wiadomo skąd.

- Szczęście przyleciało - pomyślał i wysłał 16-letniego syna Daniela, żeby skreślił kupon totolotka.

Państwo Pastuszkowie mieszkają w Chudowoli, wiosce między Kockiem a Michowem. Gdy w początku lat 70. przy ich podwórku postawili słup elektryczny, zaraz zajęły go bociany. Słupy to ulubione miejsca gniazdowania bocianów na Lubelszczyźnie.

- Rok temu nasze bociany doczekały się pięciorga młodych, w tym roku czwórki. Ptaki wyglądały zdrowo, pewnie bez kłopotów odleciały do Afryki - mówi pan Wiesław.

Nie wie, skąd w sobotę bocian przyleciał. We wsi wzbudził życzliwe zainteresowanie. Nikt nie pamiętał takiego przypadku. Postał, postał na gnieździe, a potem poszybował na pobliskie łąki, gdzie dostojnie spacerował po zmrożonym śniegu. Koło południa wrócił do gniazda, nieprzytulnego, bo też przykrytego zmarzniętym śniegiem.

Gospodarz zadzwonił na policję. Bo może ptak nie przetrzyma mroźnej nocy? Może mieszkał w budynkach gospodarczych w sąsiedniej wsi i jakoś się zagubił? Policjanci obiecali pomoc - o ile nie odleci do wieczora. Odleciał. - Gdzieś tak o godz. 16 nagle odfrunął. I tyle go widzieliśmy - mówi z pewnym żalem Wiesław Pastuszek.

Bocian nie był wyczerpany, wyglądał na silnego. Chore, słabe i kontuzjowane ptaki, które nie odlecą w sierpniu, same przychodzą do ludzi, gdy głód przyciśnie, a mróz ściśnie. Co roku kilkadziesiąt najbardziej poszkodowanych trafia do zamojskiego zoo. - Ale zdrowe, które z jakichś powodów nie odleciały, potrafią przeżyć samodzielnie - wyjaśnia lubelski ornitolog Janusz Wójciak. W tym roku w Lubelskiem samodzielnie zimuje co najmniej kilka ptaków. Jeden zamieszkał w gospodarstwie pod Dratowem. Pewnego dnia gdzieś poleciał. Gospodyni odnalazła go 20 km dalej. Złapała i przywiozła do siebie. Od kilku lat zimuje bocian pod Starym Brusem. Gdy w marcu wracają jego pobratymcy, broni swego gniazda i nie zaprasza żadnej samicy. Wybrał polski klimat i celibat. W latach 90. bocian mroźną zimę przemieszkał na ciepłym kanale przy puławskich Azotach. - Zimujące bociany zwykle nie odlatują już w następnych sezonach, instynkt zanika - wyjaśnia Janusz Wójciak. - Ale z całą pewnością nie da się tego przewidzieć.

Pan Wiesław trochę się martwi o bociana. Ma niejasne przeczucie, że to był jednak jakiś z "jego" gromadki, ale ma nadzieję, że trafił na życzliwych ludzi.

Podczas wieczornej mszy św. 5 grudnia abp Józef Życiński zwrócił się do dzieci: - Które z was chciałoby być św. Mikołajem i dawać prezenty? Żadne nie podniosło rączki, bo dzieci chcą prezenty dostawać. - A może któreś chciałoby być biskupem? Podniósł się las małych rączek. Niestropiony rosnącą konkurencją metropolita lubelski powiedział: - To zostańcie się jeszcze pomodlić, a ja pójdę poinstruować św. Mikołaja...

Wisi na każdej poczcie w woj. lubelskim. Na zdjęciu mężczyzna spogląda na zrujnowany dom zniszczony przez powódź. Na czerwonym tle wielki napis: "Jedziemy z pomocą - Lublin dla Kunowa". Czas i miejsce: Doły Biskupie, gmina Kunów 30.07.2001. Człowiekiem ze zdjęcia jest Czesław Broniewski.

W domu, który jest teraz ruiną, mieszkał kilkadziesiąt lat. Pracował w pobliskiej fabryce tektury, dopóki nie zbankrutowała. Przed wojną założył ją dziadek Witolda Gombrowicza. Powódź zabrała Broniewskiemu cały majątek. Gmina dała mu mieszkanie zastępcze w domu letniskowym kilkanaście kilometrów od Kunowa. Dostał też nowe meble i wyposażenie do kuchni. Ale wcale to go nie cieszyło, bo cały czas myślał o zbliżającej się zimie. Z pomocą przyszła Polska Akcja Humanitarna i "Gazeta Wyborcza". Z Janiną Ochojską, szefową PAH byliśmy w Kunowie i oglądaliśmy, w jakich warunkach mieszkają powodzianie. PAH przeznaczyła ponad 100 tys. zł na pomoc dla najbardziej potrzebujących w gminie Kunów w Świętokrzyskiem. A konkretnie: sfinansowała zakup mieszkań dla czterech rodzin. Jedną z nich jest rodzina Broniewskich. Czesław Broniewski z żoną Ireną już mieszkają w wynajętej kawalerce koło Kunowa. Zima im niestraszna.

Jutro (11.12.2001 r.) rozpocznie się budowa lubelskiej szopki bożonarodzeniowej

Szopka - jak to weszło do tradycji trzy lata temu - stanie na placu Łokietka, nieopodal lubelskiego ratusza. Będzie taka sama jak w latach poprzednich.

Największa lubelska stajenka będzie miała 240 metrów kwadratowych powierzchni. Zbudują ją wykwalifikowani cieśle. Wyposażenie wnętrza - tak jak w latach poprzednich - pożyczy Muzeum Wsi Lubelskiej: drewniany wóz, pług. W szopce staną też figury: Świętej Rodziny, pastuszków, archaniołów i królów. Są naturalnych rozmiarów. Najprawdopodobniej pojawią się też żywe zwierzęta: osiołki, kucyk szetlandzki, owieczki oraz koziołki. Szopka zostanie uroczyście otwarta tuż po pasterce w wigilię Bożego Narodzenia. Od Bożego Narodzenia w szopce odbywać się będą koncerty. Na razie pewne jest jedynie, że zaśpiewa ulubiona nie tylko przez dzieci Arka Noego. I to najprawdopodobniej jeszcze w tym roku, czyli w czasie świąt lub tuż po świętach.

Folkowa impreza Mikołajki Folkowe. Wypełniona ludźmi sala ACK Chatka Żaka. Na scenie trwa rozdawanie wyróżnień dla laureatów konkursu "Scena Otwarta".

Prowadzący imprezę redaktor TVP SA oddział Lublin Grzegorz Michalec po przemowie prof. Elżbiety Skrzypek prorektor UMCS ds. Studenckich i Nauczania: - Wzruszyłem się, aż zdjąłem okulary, żeby mi nie zaparowały. Naprawdę, czasem płaczę, zauważyłem, że jak płaczę, to mniej sikam.