Ale po kolei. Rok 1984 to czasy szarej komuny. Półki w sklepach, co prawda uginały się, ale od butelek z octem i musztardą, bo poza tym nic tam nie było. Dla młodych ludzi odskocznią od szarości dnia codziennego była Lista Przebojów Programu III z przebojami Republiki (Biała flaga), Oddziału Zamkniętego (Obudź się) i Lady Pank (oczywiście Kryzysowa narzeczona).
No, ale był też sport. Jako, że reprezentacji Polski (z supergwiazdą Zbigniewem Bońkiem - na zdjęciu) w nie udało się awansować do mistrzostw Europy w piłce nożnej (ku radości kibiców nie pozwoliliśmy awansować ekipie ZSRR, co widać na poniższym filmie), na których eksplodował supertalent Michaela Platiniego (dziś szefa UEFA) cały kraj żył eliminacjami do Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles. Polacy walczyli w nich z koalicją skandynawską, czyli amatorskimi reprezentacjami Finlandii, Norwegii i Danii oraz z NRD, czyli Niemiecką Republika Demokratyczną.
Polacy szli przez eliminację, jak burza. Potknęli się w Karl Marx Stadt w meczu z NRD przegrywając 1:3, ale 4 kwietnia 1984 r. zrewanżowali się wschodnim Niemcom w Szczecinie wygrywając 2:1. O tym, kto awansuje miał rozstrzygnąć mecz ostatniej kolejki z Danią. Mecz odbył się 22 kwietnia na stadionie Motoru przy al. Zygmuntowskich w Lublinie, który, jak widać, wiele się od tamtego czasu nie zmienił.
Na meczu był Leszek Masierak, dziennikarz sportowy portalu internetowego itvl.pl. - To była niedziela wielkanocna. Mecz rozpoczął się około południa. Mimo końca kwietnia było pochmurnie i zimno. Mimo olbrzymiej stawki na stadion przyszło stosunkowo niewielu kibiców, może siedem, może osiem tysięcy - pamięta Masierak.
Bramki naszej reprezentacji strzegł w Lublinie Jacek Kazimierski (na zdjęciu z Arturem Borucem), który dziś jest trenerem bramkarzy kadry przygotowującej się do udziału w Euro 2012. W ataku najważniejsza postacią był Marek Leśniak, wtedy napastnik Pogoni Szczecin, który największą karierę zrobił potem grając w klubach niemieckiej Bundesligi. Cały mecz na ławce spędził Jan Furtok z GKS Katowice, późniejszy król strzelców Bundesligi z HSV Hamburg (20 bramek, być może prześcignie go w tym sezonie Robert Lewandowski, który w tej chwili zrównał się z Furtokiem).
Skład Polski: Jacek Kazimierski; Krzysztof Budka, Marek Chojnacki, Józef Adamiec, Dariusz Wdowczyk, Adam Kensy (65. Mirosław Pękala), Jerzy Wijas, Kazimierz Buda, Henryk Miłoszewicz, Marek Leśniak, Krzysztof Baran (46. Jan Turowski).
Trener Waldemar Obrębski
- Do awansu wystarczało nam skromne zwycięstwo. Niestety, Polakom wyraźnie nie szło. Atakowali bez przekonania. Jakby byli stremowani. W końcówce odkryli się i lepsze sytuacje mięli grający z kontry Duńczycy, którzy w idealnej sytuacji pudłowali - opowiada Masierak.
Mecz zakończył się wynikiem bezbramkowym, co oznaczało że pierwsze miejsce w grupie zajęli piłkarze Niemieckiej Republiki Demokratycznej i to oni mogli szykować się do podróży do Kalifornii. Po ostatnim gwizdku sędziego w Lublinie kilku naszych piłkarzy padło na murawę. Zaczęli płakać.
Relację z meczu zamieściło wieczorne wydanie Dziennika Telewizyjnego. Wiadomości sportowe zaczynają się w 10 minucie i 5 sekundzie filmu
Mecz transmitowała na żywo TVP. Sprawozdawcą był Dariusz Szpakowski, wtedy wschodząca gwiazda polskiego dziennikarstwa sportowego (dwa lata wcześniej przyszedł do telewizji z radia). - Jako kilkunastolatek poszedłem zobaczyć wychodzących z szatki piłkarzy. Pamiętam Szpakowskiego, który miał łzy w oczach. "Trudno się chłopu dziwić, koło nosa przeszedł mu dwutygodniowy wyjazd do Ameryki. Wiesz, ile stracił dolarów", rzucił z boku jeden z kibiców - opowiada nasz czytelnik.
Z forum internetowego: "O Chełmiance było coraz głośniej dzięki jej kibicom. Dla popularyzacji Naszego Klubu, duży wpływ miał mecz Reprezentacji Olimpijskich Polski i Danii, który został rozegrany w Lublinie. Wywieszamy na nim olbrzymią biało-zieloną flagę z napisem "RKS CHEŁMIANKA". Takiej nie miały wówczas nawet kluby pierwszoligowe. Jako, że mecz był transmitowany przez telewizję, dowiedziała się o nas cała kibicowska Polska..."
Wróćmy do eliminacji. Radość Niemców z NRD nie trwała jednak długo. Trzy tygodnie po meczu w Lublinie kraje tzw. bloku wschodniego postanowiły zbojkotować amerykańskie igrzyska. To był rewanż za bojkot Olimpiady w Moskwie w 1980 r. przez Amerykanów i Anglików po agresji sowieckiej w Afganistanie. Do Los Angeles polecieli tylko Rumuni, którzy uwaga... zdobyli tam aż 28 złotych medali. A propos piłki nożnej. Na Olimpiadę pojechali ostatecznie Norwegowie (trzecie miejsce w grupie), którzy furory tam nie zrobili. Turniej piłkarski wygrali Francuzi, którzy wygrali w finale 2:0 z Brazylią
W Lublinie zagrali w składzie:
Dania: Troels Rasmussen, Allan Nielsen, John Sivebaek,(60. Brian Chris), Ejner Rahbek, John Larsen, Ole Rasmusen, Pierre Larsen, John Helt, Mogens Hansen, Torben Christensen (70. Frank Loendal), Kim Vilfort
Trenerem był słynny Niemiec Sepp Piontek, o którym mówiono, że stworzył "duński dynamit"
Ich bramkarz Troel Rasmussen grał na EURO 84 i 88 oraz na mistrzostwach świata 1986
Obrońca John Sivebaek bronił barw Manchesteru United i AS Monaco. Grał on na słynnych mistrzostwach Europy w 1992, gdzie Duńczycy zdobyli tytuł. Dzięki Kimowi Vilfortowi, który strzelił decydującą bramkę w finale z Niemcami. Tak wtedy cieszyli się Duńczycy
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze