W niedzielę Dzień Kuchni Lubelskiej, czyli dania za pół ceny. Podpowiadamy co wybrać [LISTA]

Razem z lokalami gastronomicznymi chcemy pokazać, że kuchnia, do której nam najbliżej, to nie tylko cebularz i forszmak, choć są one smacznymi znakami rozpoznawczymi regionu.

Mamy kuchnię prostą, ale lubiącą fantazję gotujących. Kuchnię nie wyszukaną, ale uwielbiającą szlachetne dodatki i techniki kulinarne.

Lubelskie smaki są niezapomniane, bo choć z pozoru niewyszukane albo przynajmniej niepozorne, to dzięki wkładanym w nie sercu, pracy i wyobraźni stają się niezwykłymi posiłkami. Stanowią wielonarodowościowy tygiel, który jest owocem tolerancji (nie tylko smakowej).

Te smaki są pysznymi magnesami, które przyciągają turystów i nie pozwalają na dłużej uciec od nich mieszkańcom.

Co będzie można zjeść w ramach akcji? Na przykład rozpływająca się kaczkę, marynowaną w lubelskim cydrze, poczciwe pierogi z kapustą i grzybami, gęś biłgorajską podkręconą czarnym bzem, nieśmiertelną lemieszkę zwaną też pieszczotliwie psiochą lub pstrąga z Gospodarstwa ?Pustelnia? podanego z fondantem (ciastkiem z płynnym środkiem).

Smakujmy i odkrywajmy kuchnię lubelską na nowo. Ona wciąż potrafi przyjemnie zaskoczyć.

Restauracja przy ul. Grodzkiej 30 znajduje się w budynku, który zdobył nagrody w ogólnopolskim konkursie modernizacja roku 2014 oraz Rekomendacji Forbesa jesień 2015/zima 2016.

To świetny przykład połączenia historii z nowoczesnością. Goście restauracji mogą bliżej poznać historię ceramiki, dzięki mieszczącej się w restauracji ekspozycji odkryć tajniki tego rzemiosła. Wyjątkowy klimat wprowadzają piękne, bardzo dobrze zachowane sklepienia krzyżowe z lunetami oraz sklepienia kolebkowe, ozdobione oryginalnymi dekoracjami malarskimi.

Kunszt hotelowej kuchni został doceniony przez inspektorów przewodnika kulinarnego Gault&Millau. Delikatna kaczka, sos ?Sekrety kuchni polskiej? w nowoczesnej aranżacji to mocna strona szefa kuchni Karola Zająca, który skomponował danie wyróżnione tytułem Nowy smak Lublina.

Chodzi o rozpływającą się w ustach kaczą pierś przyrządzoną metodą sous-vide (powolne gotowanie w próżni), podaną z prażoną kaszą pęczak, piklowanymi w occie jabłkowym cebulkami i glazurowaną antonówką.

Niefiltrowany cydr, który staje się coraz popularniejszym trunkiem, w tym daniu występuje pod kilkoma postaciami. Służył nie tylko do marynaty, ale i sosu z kaczego korpusu i warzyw, gdzie został zredukowany i wykończony świeżym, prawdziwym masłem, co nadało mu gładkości. Danie posiada różne struktury, jest wielobarwne i wykorzystuje nowoczesne techniki kulinarne. Świetnym dopełnieniem dla takiego obiadu może być koktajl cydr letni.

Oto skład:

Kaczka: 250 g piersi, 300 ml cydru lubelskiego, 100 g antonówek, 1 korpus z kaczki, 50 g marchewki, 50 g pietruszki, 50 g selera, 50 g cebuli czerwonej, 100 g kaszy pęczak, 100 ml octu jabłkowego, 50 g cukru, 150 ml soku jabłkowego, Zioła: tymianek.

Drink: 60 ml musu truskawkowego, 300 ml cydru lubelskiego, pół limonki, 10 listków mięty.

Restauracja mieszcząca się pod adresem Rynek 17 zgłosiła tradycyjną potrawę z Lubelszczyzny - lemieszkę z sosem z kwaśnej śmietany i smażonej cebuli serwowaną w dwojaku z barszczem czerwonym na zakwasie. A wszystko przygotowane przez kucharzy, którzy przepisy oraz swoje kuchenne umiejętności wynieśli z rodzinnych domów, a nie ze szkół gastronomicznych lub telewizji.
Lemieszka, fusia lub psiocha albo prażucha to potrawa typowo lubelska, wiejska i znana zwłaszcza wśród starszych pokoleń. Obok parzybrody rozpoznawana jest również poza granicami naszego województwa.

Lemieszka została wpisana na listę lubelskich produktów tradycyjnych opracowaną przez Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego. Prawdopodobnie jej popularność zawdzięcza się okresowi przednówka, kiedy to przygotowywano się powoli do postu.

Lemieszka jest zrobiona na bazie ugotowanych ziemniaków uprażonych z mąką pszenną. Całości dopełnia okrasa na bazie kwaśnej śmietany i cebuli z dodatkiem skwarek. Danie jest niedrogie, treściwe i świetnie rozgrzewa zimową porą.
Lemieszka jest też podawana jako dodatek do dań mięsnych lub ryb, ale i jako samodzielna przekąska.

Przepis:

Z przygotowaniem nie powinno być problemu, ale na wszelki wypadek podajemy przepis. Składniki: 1 kg ziemniaków, 100 g mąki pszennej, sól.

Przygotowanie: Ziemniaki obieramy i gotujemy, solimy i odlewamy nadmiar wody, wsypujemy mąkę, dokładnie ubijamy i chwilę gotujemy na ogniu, aż mąka rozklei się i utraci zapach surowizny.

Jeśli zaniedbujemy spożywanie stworzeń wodnych, to warto się do nich przekonać na Północnej 28 c w restauracji Locomotiva.

Kuchnia gwarantuje ciekawe smaki. Nieobawiający się nowych wrażeń szef kuchni Łukasz Oroń pełną parą prowadzi hotelową restaurację. Lubi podroby (poleca serce wołowe sous-vide z jajkiem, kiszoną rzodkiewką oraz sosem holenderskim i chrzanem lub bulion z żołądków gęsich z kaszą pęczak, salsefią, smażonym boczniakiem oraz lubczykiem), dobrze czuje się w śniadaniach.

Stale rozwija swoją wiedzę i umiejętności, czego najlepszym dowodem jest przyznanie mu nagrody w kategorii ?Najlepsze menu? w prestiżowym konkursie Business Food Awards. Nie boi się nawet armii głodnych dzieci, które regularnie odwiedzają Locomotivę w ramach zajęć Szkoły Gotowania i poznają smaki z całego świata.

Restauracja zgodnie z aktualnymi trendami stawia na produkty lokalne i sezonowe. Do ryby fondant z rzepy na Dzień Kuchni Lubelskiej przygotowano pstrąga z Gospodarstwa Pustelnia.

Skąd nazwa Pstrąg Pustelnia. Pustelnia to zwyczajowa nazwa tej okolicy. Opowieści głoszą, że mieszkał tu Pustelnik, stąd od kilkudziesięciu lat każdy wie, gdzie jest Pustelnia - na rozstaju dróg pomiędzy Puławami, Poniatową i Opolem Lubelskim. Świetna jakość ryb, którą potwierdzają rzesze innych odbiorców, wzbogacona o fachowe potraktowanie produktu przez załogę kuchni Locomotivy, każą od razu rezerwować stolik.

Filet smażony jest na klarowanym maśle, a towarzyszy mu salsefia gotowana w mleku z solą i pieprzem, a następnie blendowana na gładką masę z dodatkiem łyżki pasty sezamowej.

Na talerzu pojawia się również pokrojona na kawałki biała rzepa, która została usmażona na maśle z odrobiną soli i pieprzu. Dodatkiem do pstrąga jest też brukselka pakowana próżniowo z dodatkiem oliwy i tymianku, a następnie gotowana w temperaturze 62 stopni przez 30 minut. Danie serwowane jest z białą kaszą gryczaną i sosem z palonego masła.

Uważane są za przysmak rdzennie polski, ale przywędrowały ze Wschodu.

Znane m.in. we Włoszech i w Chinach. W wielu miejscach świata kojarzone są jednak z Polską. Być może dzięki licznej Polonii. Faktem jest, że bez pierogów nie wyobrażamy sobie życia.

Każdy ma swoje ulubione. Pierogi z kapustą i grzybami były i są popularnym daniem kresowym. Z Kresów rozprzestrzeniły się na inne rejony Polski. Na zachodzie Polski te pierogi pojawiły się wraz z przesiedleńcami z okolic Stanisławowa i Lwowa.

Na lubelskiej Liście Produktów Tradycyjnych od siedmiu lat figurują pierogi lipniackie. Kiszona kapusta i grzyby są najważniejsze.

Podstawą farszu każdej z wersji tej odmiany pierogów są składniki, którymi możemy zadziwić zagranicznych turystów - kiszona kapusta (dla niektórych nacji mocno egzotyczna) i suszone grzyby (często objęte zakazem zbierania w innych krajach), które nadal są chętnie zbierane przez mieszkańców województwa lubelskiego.

Tradycję podawania gościom pierogów pielęgnuje restauracja z niemal dwudziestoletnim stażem - Czerwony Październik (Jasna 7), która wprowadza do przepisu własne modyfikacje, dzięki, którym goście cenią to danie.

Składniki i przepis:

Przepis na ciasto: mąka 1 kg, sól 1 łyżka, szczypta cukru, 10 ml oleju, 2 jaja, 0,25 ml woda i tyle samo mleka. Farsz: kapusta kiszona 1 kg, grzyby świeże lub mrożone 100 g, pieczarki 100 g, grzyby suszone - 1-2 g, cebula 100 g, oliwa 100 ml.

Przyprawy: sól, lubczyk, pieprz czarny i ziołowy, majeranek.

Przygotowanie: mąkę połączyć ze składnikami, dodać wodę i mleko. Zrobić ciasto. Przełożyć do miski i przykryć folią spożywczą.

Farsz: kapustę wypłukać i posiekać, a następnie obgotować. Namoczyć suszone grzyby i również obgotować. Odcedzić, nie wylewając wywaru. Cebulę i grzyby posiekać. Na dużą patelnię wlać oliwę i obsmażać cebulę i grzyby. Gdy nabiorą złotego koloru, dodać odcedzoną kapustę i dusić razem, podlewając wywarem z grzybów. Przyprawić do smaku i odparować.

Skoro mamy listopad, to czas na gęś biłgorajską, która nie podnosi cholesterolu

Restauracja z Zemborzyc Dolnych , obok fachowej i bardzo miłej obsługi, zadbała w szczególności o produkty ? w menu znajdują się potrawy bazujące na regionalnych składnikach, specjalnie wyselekcjonowanych, nabywanych jedynie u lokalnych dostawców.

Szef kuchni Szymon Boguta uwielbia sezonowe akcenty. A skoro to najlepszy moment na gęś, to jest okazja do zaprezentowania mięsa rasy biłgorajskiej.

Jej najważniejszą cechą jest dobre umięśnienie przy małym otłuszczeniu, które nie podnosi poziomu cholesterolu w organizmie.

Rasa wywodzi się od gęsi z północno-wschodniej Polski. Obecnie najsłynniejsza lokalna hodowla mieści się w Majątku Rutka (Puchaczów) u Zbigniewa Kołodzieja.

Świat już od dawna ceni ten polski drób. Wystarczy znaleźć gęś w supermarkecie, aby zauważyć, że choć pochodzi z Polski, to sprzedawana jest przez Niemców, którzy ulegli jej urokowi. O jej zaletach często pisze profesor Jarosław Dumanowski, znawca kuchni staropolskiej.

- Ponieważ największa ilość mięsa dostępna była jesienią, stosowano bardzo rozwinięte i różnorodne metody konserwacji (suszenie, wędzenie, macerowanie, solenie, przetapianie tłuszczu). Na widok półgęska, gęsiego pasztetu, okrasy z gęsi, pachnącego, szybko roztapiającego się smalcu, gęsich pipków, wątróbek, kiełbasek, konfitowanych udek, pachnących jesiennych zup (brukwianki, krupniku) na gęsinie, czerniny itd., itp. po prostu cieknie nam ślinka i zaczynamy wspominać dawne dobre czasy - pisze pan profesor.

Szef kuchni podczas Dnia Kuchni Lubelskiej zaserwuje danie z gęsi, warzyw, miodu pitnego i śliwki.

Przepis:

Mięso jest marynowane w czosnku, rozmarynie, tymianku, soli, pieprzu i oleju, a przygotowywane jest metodą sous vide (1,5 godziny w temperaturze 58 stopni, aby uzyskać delikatną strukturę i nie tracić wartości odżywczych. Warzywa są karmelizowane w miodzie pitnym - trójniaku. Na talerzu wystąpią też puder z suszonego przez dobę czarnego bzu zmiksowanego z cukrem oraz konfitura ze śliwki. Święty Marcin byłby zadowolony.

2 PI ER Cafe (mieszczące się w Lubelskim Centrum Konferencyjnym) to miejsce nowe, ale bardzo ciekawie się zapowiadające. Jego atutem ma być zarówno przyjazny klimat, jak i regionalne przysmaki.

Danie, które będzie bohaterem Dnia Kuchni Lubelskiej to filet z karpia z Pustelni podany z placuszkami gryczanymi i tymiankiem oraz sosem z podgrzybków z sałatką z dressingiem z oleju lnianego.

Karp przez wielu smakoszy skazany jest jedynie na stół wigilijny. Błąd. Może być on bohaterem posiłków przez cały rok. Ważne jest to, żeby pochodził z pewnego źródła, a takim jest Gospodarstwo Pustelnia, którego pracownicy hołdują wypracowanym przez blisko 20 lat zasadom odnośnie do jakości.

W 2 PI ER Cafe dzień będzie można zacząć od dobrej kawy, solidnego śniadania, np. w postaci bajgli z ciasta drożdżowego, i podziwiać widoki z tarasu.

Specjalnością restauracji mają być smaki regionalne, co potwierdza danie, którego będzie można spróbować. Oprócz karpia jest w nich gryka, która od zawsze cieszyła się popularnością w naszym regionie, a także wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych - olej lniany, który nie dość, że jest zdrowy, to jeszcze świetnie łączy się z rybami, surówkami i plackami.

Przepis:

Dressing lniany: olej lniany, czosnek, cytryna, miód, sól, pieprz. Sałatka - liście świeżych sałat - radicchio, rukoli, rzymskiej, marchewka, pietruszka. Placuszki gryczane - gotowana kasza gryczana, mąka, tymianek, piana z białek, sól, pieprz. Wszystkie składniki należy połączyć i usmażyć placuszki na oleju lnianym. Karp - filet z karpia 150 g, sól, pieprz, cytryna, cebula.

Filet należy zamarynować w cebuli i cytrynie z dodatkiem soli i pieprzu. Przesmażyć na maśle, następnie zapiec w piecu w temperaturze 120 stopni ok. 10 minut. Sos to podgrzybki, wywar grzybowy, śmietana, cebula, natka pietruszki. Podsmażyć na patelni podgrzybki z cebulą, podlać białym winem, dodać wywar i śmietanę. Zredukować sos.

Forszmak jak szampan, zwłaszcza w Grand Hotelu Lublinianka.

Restauracja BelEtage ma wiele mocnych atutów. Od jednej z najlepszych ekip kelnerskich po choćby świetny forszmak. W niedzielę będzie przebojem podczas Dnia Kuchni Lubelskiej.

Rozpocznijmy od historii. W przepisie, którego autorką jest Wincentyna Zawadzka, forszmak występuje pod nazwą - farsz śledziowy zapiekany na śniadanie z cielęciną?. Bazę stanowią śledzie, ziemniaki, jaja i cielęcina. Receptura z 1870 r. opublikowana w ?Kucharce litewskiej? ulegała przeobrażeniom, ale i zdobywała popularność.

Dowodem jest to, że forszmak znany jest również jako tradycyjne danie kuchni fińskiej. Jego miłośnikiem był marszałek Carl Gustaf Mannerheim, który rozsławił potrawę na cały region. Podobno spróbował jej podczas wizyty około 1900 r. w klubie oficerskim w Warszawie, więc wszystkie forszmakowe tropy prowadzą do Polski.

Nie daje to jednak odpowiedzi na pytanie, dlaczego ten lubelski przypomina wyglądem boeuf Stroganow, a smakiem rosyjską solankę (soliankę) i czemu ostatecznie ta wersja króluje. Wpływ na to mógł mieć nurt "coś z niczego" związany z czarem PRL-u, w którym forszmak był hitem najlepszych restauracji. W hotelu Europa zamawiano go w każdym momencie przyjęcia, jak szampana. Zawsze wypadało, nawet po deserze.

Przepis:

Szef kuchni Artur Góra podzielił się z nami przepisem na forszmak lubelski.

Składniki na 8 porcji: udziec wołowy 800 g, marchewka 300 g, seler 300 g, pietruszka 300 g, cebula 300 g, boczek wędzony 400 g, kiełbasa podlaska 400 g, ogórki kiszone 400 g, pieczarki 400 g, smalec 1/3 kostki, mąka pszenna 50 g, mały koncentrat pomidorowy, śmietana 18 proc. plus łyżka na talerz. Czosnek, cebula, majeranek, liść, pieprz, sól, papryka w proszku.

Przepis: ugotowaną wołowinę wrzucamy do gorącej wody z warzywami (marchewka, seler, pietruszka). Kiełbasę i boczek kroimy w paseczki. Cebulę kroimy w piórka. Ogórki kiszone obieramy ze skórki i również kroimy w paseczki. Ogórki należy ugotować i odcedzić. Podsmażamy cebulkę z boczkiem i z kiełbasą. Po podsmażeniu wrzucamy do garnka. Zalewamy wywarem z wołowiny i warzyw. Po 5 minutach gotowania dodajemy wołowinę, a następnie koncentrat pomidorowy, przyprawy oraz ogórki. Gotujemy 30 min. Robimy zasmażkę ze smalcu i mąki. Dodajemy ją następnie do garnka. Przyprawiamy do smaku. Na koniec kleks ze śmietany i gotowe.

Restauracja przy deptaku (Krakowskie Przedmieście 10) działa od miesiąca, to już zyskała sobie grono wielbicieli.

Przede wszystkim - gościnność. To, co wyróżnia lokal, to miła i kulturalna obsługa od samego wejścia. Co warto odnotować, spragnieni nie muszą tam liczyć każdego grosza, bo na dzień dobry dostaną za darmo wodę. Taki zwyczaj powinien panować w każdej restauracji.

Restauracja przyciąga ciekawymi imprezami, np. wieczorami w rytmie szant, a niedzielny obiad warto spędzić z dzieckiem, bo za nie zapłacimy symboliczną złotówkę.

W menu każdy znajdzie coś dla siebie, przy czym nie oznacza to, że nie odnajdziemy w karcie nic wyjątkowego. Na wegetarian czeka np. stek z kalafiora z warzywnym curry. Fani ryb i podrobów mogą połączyć swoje zachcianki i zamówić wątróbkę z dorsza. Na tradycjonalistów czekają duże porcje rosołu i schabowego (koniecznie z kością).

A skoro o wieprzowinie mowa, to podczas Dnia Kuchni Lubelskiej będzie można za pół ceny zjeść żeberka podawane z gładkim purée oraz sałatką winegret.

Najważniejsze mięso i marynata. Jeśli chcielibyśmy, aby i nasze domowe żeberka były bardzo lubelskie, pamiętajmy o tym, żeby użyć wieprzowiny rasy puławskiej i lokalnego ciemnego piwa, np. typu koźlak. Co do świnki, to ta puławska jest świetnym wyborem, gdyż to zwierzęta w typie przejściowym pomiędzy tłuszczowo-mięsnym a mięsnym. Charakteryzują się szerokimi szynkami, uwypuklonymi, średniej wielkości, bez fałd tłuszczowych i beczkowatym ożebrowaniem, co od razu zachęca to upichcenia z nich niezapomnianych żeberek.

Przepis:

Zaczynamy od marynaty. Jej składniki to: sól, pieprz, cebula, czosnek, miód, papryka, liść laurowy, ziele angielskie. Ważne - marynujemy 24 h. Mięso następnie pieczemy w marynacie, uzyskując wcześniej temperaturę 160 stopni. Czas obróbki to ok. trzy godziny. Żeberka i ziemniaki aż proszą się o sos, który zrobimy z ciemnego piwa, octu balsamicznego, miodu. Dodajemy też pozostałość po marynacie. Całość redukujemy do uzyskania gęstej konsystencji.